прыкле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Прымацаваць клеем.

П. плакат на дошцы.

|| незак. прыкле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыкле́йванне, -я, н. і прыкле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак., што да чаго.

Прымацаваць ліпкае або ліпкім.

П. аб’яву да сцяны. П. пластыр.

|| незак. прыле́пліваць, -аю, -аеш, -ае і прыляпля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укрепи́ть сов., в разн. знач. умацава́ць, мног. паўмацо́ўваць; (прикрепить — ещё) прымацава́ць, мног. папрымацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкало́ць, -алю́, -о́леш, -о́ле; -алі́; -о́латы; зак.

1. што. Прымацаваць шпількай.

П. кветку да валасоў.

2. каго (што). Забіць чым-н. колючым (разм.).

П. кабана.

|| незак. прыко́лваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышпілі́ць, -ілю́, -і́ліш, -і́ліць; -і́лены; зак.

1. што. Прымацаваць шпількай; прыкалоць.

П. брошку.

2. перан., каго-што. Дадаць, далучыць (разм.).

|| незак. прышпі́льваць, -аю, -аеш, -ае і прышпіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыкляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -ляплю́, -ле́плеш, -ле́пле; -а́ны; зак., што.

Прымацаваць пры дапамозе клёпкі.

|| незак. прыклёпваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыклёпванне, -я, н. і прыклёпка, -і, ДМ -пцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпра́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак., што.

1. чым. Прыбавіць чаго-н. для смаку (да стравы).

П. суп таматам.

2. Прыладзіць, прымацаваць.

П. пастронкі да ворчыка.

|| незак. прыпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прышрубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Прымацаваць да чаго‑н. пры дапамозе шрубы або шрубавай нарэзкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шварто́ў, ‑това, м.

Трос або ланцуг для прывязвання судна да прычальных прыстасаванняў. Прымацаваць швартовамі. Аддаваць швартовы.

[Ад гал. zwaartouw.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Забінтоўваючы, прымацаваць да якой‑н. часткі цела. Прыбінтаваць руку да тулава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)