камітэ́т, -а, М -тэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Калегіяльны выбарны орган, які кіруе якой-н. работай, а таксама ўстанова спецыяльнага прызначэння.

Выканаўчы к.

К. па экалогіі.

|| прым. камітэ́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́за, -ы, мн. -ы, ваз, ж.

Пасудзіна для кветак, садавіны і пад. або проста дэкаратыўнага прызначэння.

Хрустальная в.

|| памянш. ва́зачка, -і, ДМ -чцы, -чак, ж.

|| прым. ва́завы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эшало́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Баявое, аператыўнае пастраенне.

2. Цягнік, а таксама іншы від транспарту спецыяльнага прызначэння для масавых перавозак.

Воінскі э.

Э. з нафтай.

|| прым. эшало́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Эпро́н (экспеди́ция подво́дных рабо́т осо́бого назначе́ния) ист. Эпро́н, -на м. (экспеды́цыя падво́дных рабо́т асо́бага прызначэ́ння).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабі́на, -ы, мн. -ы, -бін, ж.

Невялікае, звычайна закрытае, памяшканне спецыяльнага прызначэння.

К. лётчыка.

К. для тайнага галасавання.

|| памянш. кабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. кабі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графі́ці, нескл., мн.

Старажытныя надпісы бытавога або культавага зместу, надрапаныя на сценах будынкаў, прадметах бытавога прызначэння і пад.

[Іт. graffiti.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вестыбю́ль, ‑я, м.

Пярэдняя пры парадным уваходзе ў памяшканне (пераважна грамадскага прызначэння). Вестыбюль тэатра. Вестыбюль клуба. Вестыбюль метро.

[Фр. verstibule.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cubicle [ˈkju:bɪkl] n. кабі́на (невялікае памяшканне спецыяльнага прызначэння); прыме́рачная (у магазіне);

a changing cubicle BrE раздзява́льня (у басейне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nomination [ˌnɒmɪˈneɪʃn] n.

1. вылучэ́нне кандыда́та (на выбарах і для прызначэння на пасаду)

2. назначэ́нне, прызначэ́нне (на пасаду)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Éinsatzwagen

m -s, -

1) дадатко́вы ваго́н

2) аўтамашы́на асо́бага прызначэ́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)