gedrückt

a прыгне́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

uciśniony

прыгнечаны, заціснуты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgnębiony

прыгнечаны; засмучаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэпрэ́сія, ‑і, ж.

1. Заняпад, застой гаспадаркі ў капіталістычнай краіне. Эканамічная дэпрэсія.

2. Хваравіта прыгнечаны душэўны стан чалавека.

[Ад лац. depressio — прыгнечанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстымі́я

(ад дыс- + гр. thymos = настрой)

прыгнечаны, сумны настрой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

няшча́сны, -ая, -ае.

1. Які церпіць гора, бяду, перажывае няшчасце.

Н. чалавек.

2. Які з’яўляецца няшчасцем, заключае ў сабе няшчасце.

Н. выпадак.

3. Які прыносіць няшчасце або прадвяшчае яго.

Н. дзень.

4. Які выражае прыгнечаны, гаротны і пад. стан.

Н. выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

verfémt

a гна́ны, прыгне́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

níedergedrückt

a прыгне́чаны, засму́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Луні́ца ’пасіўны, прыгнечаны’ (віл., Сл. ПЗБ). Да лунь 3 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыгне́чанасць ж. (прыгнечаны стан) Bedrücktheit f -, Níedergeschlágenheit f -, Depressión f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)