грама́дскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да грамадства, які ўзнікае ў грамадстве, звязаны з дзейнасцю людзей у грамадстве.

Г. лад.

Грамадскае становішча.

Грамадскія навукі.

Грамадскае жыццё.

Грамадская думка.

Грамадскія адносіны.

2. Звязаны з работай па добраахвотным абслугоўванні палітычных, культурных, прафесійных патрэб калектыву.

Грамадская арганізацыя.

Г. кантралёр.

Грамадская работа.

3. Які належыць грамадству, не прыватны.

Грамадская ўласнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

private

[ˈpraɪvət]

1.

adj.

1) прыва́тны

a private house — прыва́тны дом

a private property — прыва́тная ўла́снасьць

2) асабі́сты (пра жыцьцё, ду́мку)

3) та́йны, сакрэ́тны, даве́рны, канфідэнцы́йны

2.

n.

радавы́ -о́га m. (жаўне́р)

•

- in private

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

private​2 [ˈpraɪvɪt] adj.

1. асабі́сты, прыва́тны;

private life асабі́стае жыццё;

private property прыва́тная ўла́снасць

2. канфідэнцыя́льны, закры́ты;

private viewing закры́ты прагля́д

3. ці́хі, адасо́блены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ураўне́нне, ‑я, н.

Матэматычная роўнасць з адной або некалькімі невядомымі велічынямі, якая захоўвае сваю сілу толькі пры пэўных значэннях гэтых велічынь. Алгебраічнае ўраўненне. Трыганаметрычныя ўраўненні. Ураўненне з двума невядомымі.

•••

Біквадратнае ўраўненне — прыватны выпадак ураўнення чацвёртай ступені, рашэнне якога зводзіцца да рашэння квадратнага ўраўнення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ідыёт. Праз польск. idiota (параўн. ідзіво́т (Бяльк.) з рус.). З лац. idiōta ’недасведчаны, невук, прасталюдзін, прасцяк’ < грэч. ἰδιώτης ’прыватная асоба, міранін, прасцяк’ ад ἴδιος ’прыватны, уласны, асаблівы’. Слаўскі, 1, 443; Шанскі, 2, I, 14. Пад рус. уплывам усякаецца ‑а на канцы слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

subjective

[səbˈdʒektɪv]

adj.

1) суб’екты́ўны

2) асабі́сты, прыва́тны (ду́мка, пагля́д)

3) дзе́йнікавы

subjective case — назо́ўны склон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

privateer

[,praɪvəˈtɪr]

n.

1) узбро́ены прыва́тны вадапла́ў, ка́пэр -а m.

2) капіта́н або́ ся́бра экіпа́жу ка́пэра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Партыкуля́рны ’прыватны, неафіцыйны; цывільны, не форменны (пра вопратку, адзенне)’ (ТСБМ). Ст.-бел. партикулярный, партыкулярный < польск. partykularny < лац. particulāris (Булыка, Даўн. запазыч., 238). Суч. бел. з польск. partykularny або з рус. партикуля́рный, якое праз польск. або ням. partikular ’тс’ з лац. particulāris (гл. Фасмер, 3, 209).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hotel [həʊˈtel] n. гатэ́ль, гасці́ніца;

stay in/at a hotel спыні́цца ў гатэ́лі;

a luxary/five-star hotel гатэ́ль люкс/пяцізо́ркавы гатэ́ль;

a familyrun hotel прыва́тны гатэ́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

privat

[-'va:t]

a

1) прыва́тны

2) асабі́сты

in ~er Sáche — па прыва́тнай спра́ве

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)