изукра́шиваться

1. убіра́цца, прыбіра́цца, упрыго́жвацца, аздабля́цца;

2. размалёўвацца, пэ́цкацца, паску́дзіцца; см. изукра́ситься;

3. страд. убіра́цца, прыбіра́цца, упрыго́жвацца, аздабля́цца; размалёўвацца, пэ́цкацца, паску́дзіцца; см. изукра́шивать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выстро́йвацца​II разм. (прыбірацца) sich féstlich kléiden, sich schmücken, sich schmuck [schön] máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

франт, ‑а, М ‑нце, м.

Чалавек, які любіць модна прыбірацца; моднік. Малы, насаты франт пад цірольскім капелюшом — Мазалёк, як па ролі належала, важна маўчаў. Брыль. [Артур] стаяў побач з газетным кіёскам, у светла-шэрым касцюме, з папяросай у зубах, франт-франтам. Ваданосаў.

[Польск. frant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мальдава́цца 1 ’адзначацца’ (карэліц., Нар. словатв.). З польск. meldować się ’тс’.

Мальдава́цца 2 ’прыбірацца, упрыгожвацца’ (Крыў., Са сл. Дзіс.). Няясна. Магчыма, роднаснае да мадыравацца 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бадры́цца 1 ’бадзёрыцца’ (Шат.). Рэлікт на бел. тэрыторыі прасл. bъdrъ (гл. пад бо́дры) ’бадзёры’, вядомага ў паўд. і ўсх. славян. Замест бодр‑ у бел. мове шырока распаўсюдзілася новая форма — бадзёр (гл. пад бадзёры).

Бадры́цца 2 ’прыбірацца, аглядваць сябе’ (Бяльк.). Дакладная адпаведнасць ёсць у рус. гаворках: бодри́ться ’прыбірацца, прыгожа апранацца і г. д.’ Бясспрэчна, семантычным развіццём ад дзеяслова бадры́цца (гл.) ’бадзёрыцца’. Параўн. розныя значэнні слова бодри́ться, бодро́, бо́дрость у рус. гаворках (СРНГ, 3, 56–57).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шкіпіна́р, ‑у, м.

Празрыстая ці жаўтаватая гаручая вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў і прымяняецца ў медыцыне, лакафарбавай вытворчасці і пад. Я пазаносіў у кладоўку посуд, пэндзлі, памог хлопцам паадмываць працавітыя рукі ад фарбы шкіпінарам, падзякаваў і пайшоў прыбірацца сам. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dress​2 [dres] v.

1. адзява́ць; адзява́цца; апрана́ць; апрана́цца

2. прыпраўля́ць (ежу)

3. перавя́зваць (рану)

dress up [ˌdresˈʌp] phr. v. прыбіра́цца, апрана́цца па-свято́чнаму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heráusputzen

1.

vt прыбіра́ць, выстро́йваць

2.

(sich) прыбіра́цца, выстро́йвацца, расфранці́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufputzen

1.

vt прыбіра́ць, упрыго́жваць, выстро́йваць

2.

(sich) прыбіра́цца, упрыго́жвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

oporządzić się

незак.

1. прыбірацца; прыводзіць сябе ў парадак;

2. экіпіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)