profit​1 [ˈprɒfɪt] n.

1. прыбы́так, дахо́д;

gross profit валавы́ дахо́д;

net profit чы́сты прыбы́так

2. fml кары́сць, вы́гада;

It would be your profit. Гэта будзе табе карысна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zysk, ~u

м. прыбытак; выгада;

czysty zysk (zysk netto) — чысты прыбытак;

zysk ogólny (brutto) — валавы прыбытак;

zysk dodatkowy эк. звышпрыбытак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нава́р, -у, м.

1. Вадкасць, насычаная рэчывамі тых прадуктаў, што ў ёй варацца, а таксама тлушч, які ўсплывае наверх пры варцы стравы з жывёльных прадуктаў.

Мясны н.

2. перан. Прыбытак, выгада ад чаго-н.

Вялікага навару тут не атрымаеш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даход, прыбытак, барыш

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

сярэднегадо́вы Jáhresdurchschnitts-, Jáhresmittel-;

сярэднегадо́вы прыбы́так das Dúrchschnittseinkommen im Jáhre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

yearly​1 [ˈjɪəli, ˈjɜ:li] adj.

1. штогадо́вы

2. гадавы́;a yearly income гадавы́ прыбы́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gain​1 [geɪn] n. звыч. pl.

1. прыбы́так; вы́йгрыш;

Our loss is their gain. Наша страта азначае іх выйгрыш;

ill-gotten gains падазро́ны або́ незако́нны прыбы́так

2. павелічэ́нне (багацця, сродкаў); дасягне́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incomings

прыбы́так -ку, дахо́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Плён ’тое, што вырашчана, ураджай’ (ТСБМ, Яруш.; гродз., Рафаловіч). З польск. plon, якое з прасл. *pelnъ (для зах. і паўд. слав. моў), *polъ (для ўсх.-слав.) ’прыбытак з поля альбо з поля бітвы — з вайны’ < і.-е. *peln‑o‑s/*poln‑o‑s, параўн. літ. pel̃nas ’даход, прыбытак’, лат. peļņa ’тс’, ст.-інд. paṇaḥ ’заклад’, pāṇatē ’дзейнічае, мяняе, купляе, хоча атрымаць прыбытак’. Гл. таксама палон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нава́рка ’прыбытак’ (мсцісл., Юрч. СНС), сюды ж, відаць, і ’адзін з прыёмаў кідання скручаным ланцужком пры гульні ў шашкі (= бабкі)’ (гродз., Нар. сл.). Да вары́ць, параўн. жарг. навагр. нава́р ’прыбытак’, першапачаткова ’тое, што застаецца таму, хто варыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)