przebąknąć

зак. сказаць (прамовіць, вымавіць, адказаць) напаўголаса (ціха), выціснуць з сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wygłosić

зак. сказаць, прамовіць;

wygłosić przemówienie — сказаць прамову;

wygłosić odczyt — прачытаць лекцыю;

wygłosić swoje zdanie — выказаць сваё меркаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymówić

зак.

1. сказаць, прамовіць, вымавіць;

2. звольніць;

wymówić pracę — а) звольніць з працы б) звольніцца з працы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przemówić

зак.

1. выступіць; прамовіць;

2. do kogoзагаварыць з кім; звярнуцца да каго;

przemówić za kim заступіцца (закінуць слова) за каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зняме́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Страціць магчымасць гаварыць (ад здзіўлення, страху, нечаканай радасці і пад.). Пятрок і Грышка знямелі ад страху, стаіліся каля печы і пазіралі на бацькоў перапалоханымі вочкамі. Колас. Ад гэтых слоў Звераў, здавалася, знямеў, ён не мог прамовіць ні слова. Алешка.

2. Страціць адчувальнасць, гібкасць; здранцвець. У Паўла і Віці ад хвалявання знямелі ногі: недзе тут павінен быць карабель, які панясе іх у космас. Шыцік.

3. перан. Сціхнуць, змоўкнуць, застыць у маўчанні. Нясцерпны боль пранізаў горла, коратка бліснула хмарнае неба, і ўсё назаўжды знямела. Быкаў. Плюхнула, нібы камень з разгону, ёмкая рыбіна. І зноў усё сціхла, змоўкла, знямела. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пророни́ть сов.

1. (произнести, сказать) вы́мавіць, сказа́ць, прамо́віць;

не пророни́л ни сло́ва не вы́мавіў (не сказа́ў, не прамо́віў) ні сло́ва;

2. (пропустить, не обратить внимания на что-л. сказанное) прапусці́ць;

◊

не пророни́ть слезы́; не пророни́ть (ни) слези́нки не пусці́ць слязы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пада́ць, -а́м, -асі́, -а́сць; -адзі́м, -асце́, -аду́ць; пада́ў, -ала́, -ло́; пада́й; пада́дзены; зак.

1. каго-што. Даць, паднёсшы.

П. кнігу каму-н.

2. што. Паставіць на стол (ежу).

П. кашу.

3. Даставіць, прывесці да месца чыёй-н. пасадкі або пагрузкі.

П. поезд да платформы.

П. вагоны.

4. каго-што. Штурхнуць, пасунуць (разм.).

П. шафу ўлева.

5. што. Прадставіць у пісьмовай форме (скаргу, заяву).

П. заяву на чарговы адпачынак.

П. у суд на каго-н. (прад’явіць іск). П. на развод (падаць заяву на скасаванне шлюбу; разм.).

6. што і без дап. Даць як міласціну.

П. жабраку.

7. што. Зрабіць, утварыць, аказаць (тое, што выражана наступным наз.).

П. дапамогу (дапамагчы). П. рэпліку (прамовіць, сказаць што-н.). П. прыметы жыцця (выявіць прыметы жыцця). П. прыклад (паслужыць прыкладам). П. каманду (скамандаваць). П. вестку (паведаміць пра сябе).

8. што. У спартыўных гульнях з мячом, шайбай і пад.: ударам паслаць мяч партнёру.

П. мяч.

9. каго-што. Адлюстраваць, вывесці, прадставіць (кніжн.).

Рэалістычна п. жыццё ў творы.

Умець сябе п. (прадставіць у лепшым выглядзе).

◊

Падаць руку — працягнуць руку для поціску або (перан.) для дапамогі.

|| незак. падава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. пада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж. (да 1—5, 7—9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wort

I

n -(e)s, Wörter (асо́бнае) сло́ва

~ für ~ — сло́ва за сло́ва, дасло́ўна

im wáhrsten Sínne des ~es — у сапра́ўдным сэ́нсе сло́ва

das ~ liegt mir auf der Zúnge — сло́ва кру́ціцца ў мяне́ на языку́

II

n -(e)s, -e

1) сло́ва (мова)

j-m gúte ~e gében* — угаво́рваць [супако́йваць] каго́-н.

die ~e káuen — мя́мліць

etw. in ~e kléiden — вы́казаць што-н. сло́вамі

er braucht nicht lánge nach ~en zu súchen — ≅ ён за сло́вам у кішэ́нь не пале́зе

díeses ~ ist mir entschlüpft — гэ́тае сло́ва сарва́лася ў мяне́ з языка́

kéines ~es mächtig sein — стра́ціць мо́ву (ад страху)

ein ~ fállen lássen* — прамо́віць сло́ва

j-n (nicht) zu ~e kómmen lássen* — (не) даць каму́-н. гавары́ць [сло́ва сказа́ць]

ein (gútes) ~ für j-n, für etw. (A) éinlegen — замо́віць за каго́-н., за што-н. сло́ўца; вы́ступіць у падтры́мку каго́-н., чаго́-н.

j-m, éiner Sáche (D) das ~ réden — стая́ць за каго́-н., за што-н.; падтры́мліваць каго́-н., што-н.

j-m ins ~ fállen* — перарыва́ць [перапыня́ць] каго́-н.

2) сло́ва (выступленне)

ums ~ bítten*, sich zum ~ mélden — прасі́ць сло́ва

das ~ ergréifen* [néhmen*] — узя́ць сло́ва

das gróße ~ führen — ігра́ць вяду́чую ро́лю

3) (чэ́снае) сло́ва (абяцанне)

das ~ hálten* — (с)трыма́ць сло́ва

das ~ bréchen* — пару́шыць сло́ва

ein Mann von ~ — чалаве́к сло́ва

ein Mann, ein ~! — сумле́нны чалаве́к сло́ва трыма́е!

◊ j-m das ~ aus dem Múnde néhmen* — прадугада́ць чые́-н. сло́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)