Verbum

праніка́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які прапускае праз сябе што-н.

П. для электрычнасці.

|| наз. праніка́льнасць, -і, ж.

прапушча́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які прапускае праз сябе што-н.

П. для святла.

|| наз. прапушча́льнасць, -і, ж.

цяжкапрахо́дны, -ая, -ае.

Такі, па якім або праз які цяжка прайсці.

Цяжкапраходнае балота.

|| наз. цяжкапрахо́днасць, -і, ж.

шматступе́нны, -ая, -ае.

Які праходзіць праз шэраг ступеней, стадый, не прамы.

Шматступенныя выбары.

|| наз. шматступе́ннасць, -і, ж.

це́раз, прыназ. з В.

1. Упоперак чаго-н., з аднаго боку на другі.

Перайсці ц. вуліцу.

Пабудаваць пераправу ц. раку.

2. Паверх чаго-н.

Пераскочыць ц. плот.

3. Праз, скрозь што-н. (пры назвах прадметаў, асяроддзя, праз якія хто-, што-н. праходзіць, пранікае).

Ісці ц. лес.

Залезці ц. акно.

Ц. шыбы ледзь прасочвалася святло.

4. Пры дапамозе каго-, чаго-н.

Перадаць прывітанне ц. знаёмага.

5. Праз некаторы час або праз некаторую адлегласць пасля чаго-н.

Сустрэліся ц. год.

Дрэўцы раслі ц. кожныя дзесяць метраў.

6. Па якой-н. прычыне, па віне каго-н.

Ц. яго многія пацярпелі.

мерыдыя́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уяўная лінія, якая праходзіць праз полюсы зямнога шара і перасякае экватар.

Геаграфічны м.

○

Нябесны мерыдыян — вялікі круг нябеснай сферы, які праходзіць праз зеніт і полюсы свету.

|| прым. мерыдыя́нны, -ая, -ае і мерыдыяна́льны, -ая, -ае.

Мерыдыянная плоскасць.

Мерыдыянальная лінія.

праслізну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; зак.

1. Прайсці непрыметна куды-н. (разм.).

П. у дзверы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв). Слізгаючыся, прайсці, праскочыць праз што-н., паміж чым-н.

Некалькі зярнят праслізнула праз пальцы.

|| незак. праслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

непрала́зны, -ая, -ае (разм.).

Такі, праз які немагчыма або цяжка прайсці, прабрацца.

Непралазная багна.

|| наз. непрала́знасць, -і, ж.