кня́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кня́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
adiustować
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вы́правіць¹, -праўлю, -правіш, -
1. Зрабіць прамым; выпраміць.
2. Унесці неабходныя праўкі ў што
3. Ліквідаваць недахопы, заганы.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распра́віць, -пра́ўлю, -пра́віш, -
1. Разгладзіць, зрабіць роўным, выпраміць.
2. Напружыўшы мышцы, выпрастаць (часткі цела).
Расправіць крылы — праявіць рашучасць, веру ў сябе.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пакрышы́цца, ‑крышыцца;
Раскрышыцца, разламацца цалкам або часткова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́ндзіць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́правіць², -праўлю, -правіш, -
1. каго-што. Сабраць і правесці; адправіць.
2. каго. Выправадзіць.
3. каго-што. Паслаць, адправіць куды
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Правэ́нда ’бурклівы, надакучлівы чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пра́віцца ’ачуньваць пасля хваробы’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пе́лька, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)