пра́віць

1. (краінай) regeren vt;

2. (памылкі) korrigeren vt, verbssern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

repareren

vt пра́віць, рамантава́ць, рапарава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

proof-read

[ˈpru:fri:d]

v.

чыта́ць карэкту́ру; пра́віць, вычы́тваць гра́нкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

instnd

[in Stand]:

~ hlten* — трыма́ць у спра́ўнасці;

~ stzen — рамантава́ць, пра́віць, прыво́дзіць у спра́ўнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

regeren

1. vt

1) пра́віць, кірава́ць

2) грам. кірава́ць

2. vi панава́ць, валада́рыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рамантава́ць repareren vt, usbessern vt (правіць); flcken vt (латаць); instnd stzen (прыводзіць у спраўнасць); überhlen vt (машыну і г. д.); renovieren [-´vi:-] (будынак, памяшканне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

correct

[kəˈrekt]

1.

v.t.

1) пра́віць, папраўля́ць (памы́лкі), выпраўля́ць; рабі́ць заўва́гу

2) стры́мваць, утаймо́ўваць, суніма́ць

3) кара́ць

4) рэгулява́ць

2.

adj.

1) пра́вільны, слу́шны

2) адпаве́дны

correct dress — адпаве́днае адзе́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zurchtmachen

аддз. vt

1) рыхтава́ць; гатава́ць

2) прыбіра́ць, наво́дзіць пара́дак (у памяшканні)

3) выпраўля́ць; (па)пра́віць

das Haar ~ — прычэ́свацца

2.

(sich) прыхаро́швацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

repair

[rɪˈper]

1.

v.t.

1) пра́віць, папраўля́ць

He repairs shoes — Ён пра́віць чараві́кі; ла́таць, ла́піць о́пратку)

2) рамантава́ць (дом)

3) нала́джваць, кампэнсава́ць

How can I repair the harm done? — Як магу́ я напра́віць учы́неную шко́ду?

2.

n.

1) ла́джаньне, папраўля́ньне n.; рамо́нт -у m.

2) спра́ўны або́ прыда́тны для карыста́ньня стан

to keep the roads in repair — трыма́ць даро́гі ў до́брым ста́не

3) The house was in bad repair — Дом быў у запу́шчаным ста́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

proof

[pru:f]

n.

1) до́каз, до́вад -у m.

2) сьве́дчаньне n.

3) выпрабава́ньне n., про́ба f.

to put a theory to the proof — вы́прабаваць тэо́рыю на пра́ктыцы

4) гра́нка f. (адбі́так набра́нага тэ́ксту), карэкту́ра f.

to correct the proofs — пра́віць, рабі́ць карэкту́ру

5) станда́ртная моц алькаго́льных напо́яў, гра́дусы

What proof is this brandy? — Яко́й мо́цы гэ́тае брэ́нды?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)