wind
I [wɪnd]
1.
n.
1) ве́цер ве́тру m.
2) віхо́р ві́хру -ру m.
3) Figur. га́зы (у стра́ўніку, кі́шках)
4) Mus. духавы́ інструмэ́нт
5) дыха́ньне n.
to lose one’s wind — задыха́цца
6)
а) пустаме́льства n., балбатня́ f.
б) пыхлі́васьць f., зазна́йства n.
2.
v.t.
1) ве́трыць, праве́трываць
2) праню́хваць
3) задыха́цца, выкліка́ць зады́шку
4) дава́ць перадыхну́ць
They stopped in order to wind the horses — Яны́ прыпыні́ліся, каб даць ко́ням перадыхну́ць
•
- be out of wind
- break wind
- down the wind
- fair wind
- get wind of
- in the teeth of the wind
- in the eye of the wind
- in the wind
- on the wind
- the way the wind blows
- throw caution to the wind
- winds
II [waɪnd]
1.
v., wound, winding v.i.
1) ві́цца, абвіва́цца
A brook winds through the woods — Руча́й віе́цца празь лес
The vine winds around the pole — Вінагра́д віе́цца вако́л слупа́
2) кружы́ць
We wound our way through the narrow streets — Мы кружы́лі па ву́зкіх ву́лках
3) скру́чвацца
The hedgehog winds itself into a ball — Во́жык скру́чваецца ў клубо́к
2.
v.t.
1) абвіва́ць, абкру́чваць
2) мата́ць, абмо́тваць, сука́ць
3) заво́дзіць
to wind a clock — заве́сьці гадзі́ньнік
This clock winds easily — Гэ́ты гадзі́ньнік лёгка заво́дзіцца
4) нала́джваць (музы́чны інструмэ́нт)
3.
n.
1) вы́гін -у m.; зало́м -у m.
2) паваро́т, заваро́т -у m.
3) віто́к -ка́ m., абаро́т сьпіра́лі
•
- wind down
- wind off
- wind up
- wind up in