Námensunterschrift

f -, -en по́дпіс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аўто́граф, ‑а, м.

Тэкст твора, напісаны рукой аўтара; аўтарскі рукапіс. Аўтограф паэмы «Бандароўна». // Уласнаручны подпіс, надпіс. Аўтограф Якуба Коласа.

[Грэч. autos — сам і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засвиде́тельствовать засве́дчыць;

засвиде́тельствовать по́дпись канц. засве́дчыць по́дпіс;

◊

засвиде́тельствовать почте́ние уст. вы́казаць паша́ну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмахну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Разм. Паставіць свой подпіс пад чым‑н., падпісаць што‑н. Падмахнуць загад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засве́дчаны

1. beschéinigt; bestätigt (пацверджаны);

2. (подпіс) begláubigt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ро́спіс ’мастацкае ўпрыгожанне каляровымі фарбамі сцен, столі і да таго пад., насценны жывапіс’, ’подпіс’ (ТСБМ). Да распісваць < піса́ць (гл.), якое з рус. писа́ть ’маляваць ікону, карціну’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verschnörkelt

a вы́чварны (почырк, подпіс)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

caption [ˈkæpʃn] n.

1. загало́вак (артыкула, главы)

2. по́дпіс (пад карцінай, ілюстрацыяй, здымкам)

3. цітр, субці́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засве́дчыць сов. засвиде́тельствовать; (документ — ещё) удостове́рить, заве́рить;

з. по́дпіс — засвиде́тельствовать (удостове́рить, заве́рить) по́дпись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкрута́сісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Надзвычай мудрагелісты, вычварны. Выкрутасісты подпіс. Выкрутасістая мова. □ [Сцёпка:] — Каб выказаць разумную думку, не трэба многа прыгожых і выкрутасістых слоў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)