згарну́ць
1. сгрести́; (спец. — ещё) ску́чить;
2. сверну́ть, сложи́ть;
3.
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згарну́ць
1. сгрести́; (спец. — ещё) ску́чить;
2. сверну́ть, сложи́ть;
3.
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загарну́ць
1. (что-л. сыпучее) загрести́;
2. (у што) заверну́ть, обверну́ть (чем), оберну́ть (чем);
3. закры́ть;
4. (загнуть край ткани) заверну́ть;
5. засы́пать; (семена) заде́лать;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ускі́нуць
1. (вверх) подбро́сить, подки́нуть, вски́нуть;
2. (на что-л.) забро́сить, заки́нуть, взбро́сить, вски́нуть; бро́сить, ки́нуть;
3. (об одежде) набро́сить, наки́нуть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Плат 1 ’намітка, галаўны ўбор у беларускіх жанчын накшталт рушніка’ (
Плат 2 ’плацеж’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цяга́ць
1.
2. (по земле) волочи́ть;
◊ ледзь ногі ц. — едва́ (е́ле) но́ги волочи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бе́раг
1.
2. (сосуда) край;
3. (ткани) край, кро́мка
◊ апыну́цца (быць) на ро́зных берага́х — очути́ться (быть) на ра́зных берега́х;
мало́чныя рэ́кі з кісе́льнымі ~га́мі — моло́чные ре́ки с кисе́льными берега́ми;
прыста́ць (прыбі́цца) да ~га — приста́ть (приби́ться) к бе́регу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгарну́цца
1.
2. (о книге, тетради) раскры́ться, откры́ться;
3. (о чём-л. скомканном) распра́виться, распрями́ться;
4. (о цветах, листьях и т.п.) раскры́ться, распусти́ться; разви́ться;
5. (о ветвях, кроне дерева) раски́нуться;
6. (стать видимым) откры́ться; (занять большое пространство) раски́нуться, распростере́ться;
7. (разместить свои вещи, имущество) разложи́ться, расположи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поднима́ть
1. (снизу) падыма́ць, падніма́ць;
поднима́ть
поднима́ть тя́жесть падыма́ць (падніма́ць) цяжа́р;
поднима́ть на ли́фте падыма́ць (падніма́ць) на лі́фце;
поднима́ть но́гу, ру́ку падыма́ць (падніма́ць) нагу́, руку́;
поднима́ть пова́ленный забо́р падыма́ць (падніма́ць) пава́лены плот;
поднима́ть я́корь падыма́ць (падніма́ць) я́кар;
поднима́ть флаг на корабле́ падыма́ць (падніма́ць) сцяг на караблі́;
поднима́ть за́навес падыма́ць (падніма́ць) засло́ну;
поднима́ть паруса́ падыма́ць (падніма́ць) парусы́;
су́дно поднима́ет сто тонн су́дна падыма́е (падніма́е) сто тон;
поднима́ть пе́тли падыма́ць (падніма́ць) пе́тлі;
поднима́ть с посте́ли падыма́ць (падніма́ць) з пасце́лі (будзі́ць);
поднима́ть воротни́к настаўля́ць (падыма́ць, падніма́ць) каўне́р;
2.
поднима́ть восста́ние узніма́ць паўста́нне;
поднима́ть ору́жие узніма́ць збро́ю;
поднима́ть производи́тельность труда́ узніма́ць (павыша́ць) прадукцы́йнасць пра́цы;
поднима́ть культу́рный у́ровень узніма́ць (павыша́ць) культу́рны ўзро́вень;
поднима́ть акти́вность узніма́ць (павыша́ць) акты́ўнасць;
поднима́ть вопро́с узніма́ць (ста́віць) пыта́нне;
поднима́ть глаза́ на кого́, на что узніма́ць во́чы на каго́, на што;
поднима́ть авторите́т узніма́ць (павыша́ць) аўтарытэ́т;
поднима́ть го́лос в защи́ту кого́, чего́ узніма́ць го́лас у абаро́ну каго́, чаго́;
поднима́ть дух, настрое́ние узніма́ць дух, настро́й;
поднима́ть на́ ноги
поднима́ть на́ смех узніма́ць (падыма́ць) на смех;
поднима́ть у́ровень воды́ узніма́ць (павыша́ць) узро́вень вады́;
поднима́ть бро́ви узніма́ць (падыма́ць) бро́вы;
поднима́ть крик усчына́ць крык;
поднима́ть разгово́р пачына́ць (усчына́ць) размо́ву;
поднима́ть де́ло распачына́ць спра́ву;
поднима́ть целину́, пар узніма́ць (узо́рваць) цаліну́, папа́р;
поднима́ть дичь узганя́ць (успу́джваць) дзічы́ну;
◊
поднима́ть бока́л падыма́ць (падніма́ць) ке́ліх;
поднима́ть вы́ше падыма́ць (падніма́ць) вышэ́й;
поднима́ть ру́ку на кого́ узніма́ць руку́ на каго́;
поднима́ть нос задзіра́ць нос;
поднима́ть на во́здух узрыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
язы́к, -ка́
◊ на ~ку́ — (у каго) на языке́ (у кого);
з ~ка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;
во́стры на я. — о́стрый на язы́к; за сло́вом в карма́н не ле́зет;
бо́йкі на я. — бо́йкий (пры́ткий) на язы́к;
я. без касце́й — язы́к без косте́й;
злы́я ~кі́ — злы́е языки́;
я. як бры́тва — язы́к как бри́тва;
тра́піць на я. — попа́сть на язы́к;
я. свярбі́ць — язы́к че́шется;
цягну́ць за я. — тяну́ть за язы́к;
ціпу́н табе́ на я. — типу́н тебе́ на язы́к;
мыць ~ка́мі — перемыва́ть ко́сточки;
мало́ць ~ко́м — чеса́ть языко́м; моло́ть языко́м;
вы́сунуўшы я. — вы́сунув язы́к;
мянці́ць (трапа́ць) ~ко́м — трепа́ть языко́м;
мазо́ліць я. — мозо́лить язы́к;
распусці́ць я. — распусти́ть язы́к;
развяза́ць я. — развяза́ть язы́к;
я. развяза́ўся — язы́к развяза́лся;
прыкусі́ць я. — прикуси́ть язы́к;
прытрыма́ць я. — придержа́ть язы́к;
пацягну́ла за я. — дёрнуло за язы́к;
праглыну́ць я. — проглоти́ть язы́к;
укараці́ць я. — (каму) укороти́ть язы́к (кому);
уваткну́ць я. — встрять в разгово́р;
трыма́ць за я. — держа́ть за язы́к;
~ка́мі абмыва́ць — языка́ми обмыва́ть;
я. гла́дка хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен);
сарва́лася (зляце́ла) з ~ка́ — сорвало́сь (слете́ло) с языка́;
я. заплята́ецца — язы́к заплета́ется;
трыма́ць я. за зуба́мі — держа́ть язы́к за зуба́ми;
трыма́ць я. на пры́вязі — держа́ть язы́к на при́вязи;
цяля́ты я. аджава́лі — язы́к проглоти́л;
чорт пацягну́ў за я. — (каго) чёрт дёрнул за язы́к (кого);
не сыхо́дзіць у людзе́й з ~ка́ — стать при́тчей во язы́цех;
я. не паваро́чваецца сказа́ць — язы́к не повора́чивается сказа́ть;
адсо́хні мой я., калі́...; хай мой я. адсо́хне, калі́... — отсо́хни у меня́ язы́к, е́сли...;
я. не завя́жаш —
я. да Кі́ева давядзе́ —
я. мой — во́раг мой —
на ~ку́ мёд, а на сэ́рцы лёд —
каро́ва ~ко́м зліза́ла —
~ко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й —
галава́ з пакло́нам, я. з прыгаво́ркай —
што ў цвяро́зага наўме́, то́е ў п’я́нага на ~ку́ —
гавары́ць я. не балі́ць —
я. не кало́да, ве́дае, што сало́дка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)