выцяжны́:

выцяжна́я ша́фа Ábzug m -(e)s, -züge, Dúnstabzug m;

выцяжны́ пла́стыр Zúgpflaster n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Héftpflaster

n -s, - мед. лі́пкі пла́стыр, лі- пу́чая пля́стра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plaster​1 [ˈplɑ:stə] n.

1. тынко́ўка

2. (таксама plaster of Paris) гіпс

3. лі́пкі, ліпу́чы пла́стыр;

I put plaster on my finger. Я заклеіў палец пластырам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мазо́льны

1. мозо́листый, мозо́льный;

~ныя ру́кі — мозо́листые (мозо́льные) ру́ки;

2. (относящийся к мозоли) мозо́льный;

м. пла́стыр — мозо́льный пла́стырь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bepflástern

vt

1) (за)масці́ць [брукава́ць] (вуліцу)

2) наклада́ць пла́стыр (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Разлёпа, разлёпушка ’нязграбны чалавек’ (астрав., Сл. ПЗБ), укр. леп ’ліпкі бруд’, ле́павча ’бруднае дзіця’, славен. lép ’клей’, серб.-харв. ле̑п ’клей, усё, што клеіць’, ц.-слав. лепъ ’клей, пластыр’. Да прасл. *lepъ, *lьpъ ’клей, усё, што ліпне’ (ЕСУМ, 3, 222–223). Падрабязней гл. ЭССЯ, 14, 224–225. Параўн. ляпня́к ’недапечаны хлеб, які ліпне да зубоў’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыляпі́цца сов., прям., перен. прилепи́ться;

пла́стыр до́бра ~пі́ўся — пла́стырь хорошо́ прилепи́лся;

ён ~пі́ўся на ко́нчыку зэ́дліка — он прилепи́лся на ко́нчике скаме́йки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́льный мы́льны;

мы́льный ко́рень фарм. мы́льны ко́рань;

мы́льный спирт хим. мы́льны спірт;

мы́льный пла́стырь мед. мы́льны пла́стыр;

◊

мы́льный пузы́рь мы́льны пузы́р, мы́льная бу́рбалка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

plaster

м.

1. мед. пластыр;

2. слой; скрылік;

plaster szynki — скрылік шынкі;

plaster miodu — кавалак сотаў з мёдам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pfláster

n -s, -

1) пла́стыр

ein ~ auf die Wúnde klében — закле́іць [заляпі́ць] ра́ну пла́стырам

2) брук, мастава́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)