weep​2 [wi:p] v. (wept)

1. пла́каць; рыда́ць;

weep bitter tears ліць го́ркія слёзы;

weep for joy пла́каць ад ра́дасці;

weep with pain пла́каць ад бо́лю

2. цячы́, ка́паць; выдзяля́ць ві́льгаць;

Cold pipes weep in hot weather. Спякотай на халодных трубах выступаюць кроплі вады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наўзры́д, наўзры́дзь прысл:

пла́каць наўзры́д laut [láuthals] schlúchzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

płakać

незак. плакаць; рыдаць; бедаваць;

płakać gorzkimi łzami — плакаць горкімі слязьмі;

płakać po kim — плакаць па кім;

rzewnie płakać — плакаць буйнымі слязьмі;

płakać się chce іран. аж плакаць хочацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sob​2 [sɒb] v. галасі́ць; усхлі́пваць

♦

sob one’s heart out пла́каць наўзры́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выць, вы́ю, вы́еш, вы́е; незак.

Працяжна і тужліва скуголіць; утвараць гукі, падобныя на выццё.

Воўк вые.

Вые вецер.

В. ад болю (перан.: плакаць уголас).

|| наз. выццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

распла́кацца, -пла́чуся, -пла́чашся, -пла́чацца; -пла́чся; зак.

1. Пачаць моцна плакаць.

Дзіця расплакалася.

2. перан. Пачаць расчулена гаварыць, жаліцца, імкнучыся выклікаць спачуванне (разм.).

Ён умее так р., што расчуліць любога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галасі́ць, -лашу́, -ло́сіш, -ло́сіць; незак.

1. Голасна плакаць, прыгаворваючы (напр., у час пахавальнага абраду).

Г. па нябожчыку.

2. перан. Ствараць гукі, падобныя на плач.

Галасіла завіруха.

|| наз. галашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

руче́й руча́й, -чая́ м.;

◊

пла́кать в три ручья́ пла́каць го́ркімі сляза́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

хлі́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Ціха плакаць, усхліпваць.

Дзесьці жаласна хліпала дзіця.

2. перан. Слаба, мігатліва гарэць.

У цемені хліпаў агеньчык свечкі.

|| аднакр. хлі́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хлі́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

plärren

vi пагардл. раўці́, пла́каць; хндкаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)