прыпла́кваць
‘аплакваць каго-небудзь, што-небудзь; крыху плакаць; скардзіцца на што-небудзь (прыплакваць на долю)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прыпла́кваю | прыпла́кваем | |
| прыпла́кваеш | прыпла́кваеце | |
| прыпла́квае | прыпла́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| прыпла́кваў | прыпла́квалі | |
| прыпла́квала | ||
| прыпла́квала | ||
| Загадны лад | ||
| прыпла́квай | прыпла́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыпла́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)