бліцкры́г

(ням. Blitzkrieg)

тэорыя маланкавай вайны, разлічанай на хуткую перамогу, як частка ваеннай дактрыны, што была створана нямецкімі мілітарыстамі ў пач. 20 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нязга́слы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і нязгасны. Верасень рассыпаў журавіны, Быццам жар нязгаслы на імху, Гарбузы жаўтлявыя ўскінуў Даспяваць на хлеўчыка страху. Ляпёшкін. Пісьменнік яскрава паказвае нязгаслую веру рабочых у перамогу сацыялістычнай рэвалюцыі. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schláchtfeld

n -s, -e по́ле бі́твы

das ~ beháupten — атрыма́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erlángen

vt дастава́ць (рукой); дасяга́ць (мэты)

den Sieg ~ — атрыма́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

erríngen

* vt дасяга́ць (у барацьбе); дамага́цца

den Sieg ~ — атрыма́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обеспе́чить сов. забяспе́чыць;

обеспе́чить заво́д сырьём забяспе́чыць заво́д сыраві́най;

обеспе́чить побе́ду забяспе́чыць перамо́гу;

обеспе́чить свою́ семью́ забяспе́чыць сваю́ сям’ю́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

victory [ˈvɪktəri]n. перамо́га;

gain/win a victory over smb. перамагчы́, адо́лець каго́-н.; атрыма́ць, заваява́ць перамо́гу;

a victory for common sense перамо́га разу́мнага сэ́нсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АЗЕНКУ́Р

(Azincourt),

сяло на Пд ад г. Кале (Францыя), каля якога ў час Стогадовай вайны 1337—1453 англ. войскі Генрыха V 25.10.1415 атрымалі перамогу над франц. арміяй, што дазволіла англічанам захапіць Пн Францыі, у т. л. Парыж.

т. 1, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перамо́га ж. Sieg m -es, -e (над кім-н. über A);

атрыма́ць перамо́гу den Síeg erríngen* [davóntragen*];

упэ́ўнены ў перамо́зе síegessicher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

БРАСІ́Д

(Brasidas),

спартанскі палкаводзец. У 424 да н.э. ў Пелапанескую вайну захапіў г. Амфіпаль, залатыя руднікі ў Пангеі, садзейнічаў аддзяленню ад Афінаў некалькіх саюзных з імі гарадоў у Фракіі. У 422 да н.э. атрымаў перамогу каля Амфіпаля над афінскім войскам Клеона, але сам загінуў.

т. 3, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)