шыпу́чы

1. (які пеніцца) schäumend, prlend, brusend;

шыпу́чае віно́ Schumwein m -(e)s, -e;

2. (які шыпіць) zschend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мусі́раваць

(фр. mousser = пеніцца)

1) узбіваць пену;

2) перан. перавялічваць значэнне чаго-н. (напр. м. асцярогу, м. чуткі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

плі́ца, ‑ы, ж.

1. Лопасць параходнага кола. Параход лапатаў пліцамі, часта прыставаў да крутога берага. Грахоўскі. Шлёпаюць па вадзе пліцы параходных колаў, дрыжыць ад празмернага намагання машыны палуба парахода, пеніцца за кармой вада. Сяргейчык.

2. Спец. Чарпак, пры дапамозе якога зліваюць ваду на судне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schäumen

1.

vi пе́ніцца, дава́ць [пуска́ць] пе́ну

2.

vt зніма́ць пе́ну (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

seethe [si:ð] v.

1. fml кіпе́ць, пе́ніцца, бурлі́ць;

The streets are seething with people. На вуліцах поўна людзей.

2. (with) быць ахо́пленым (якім-н. пачуццём);

seethe with anger кіпе́ць ад зло́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

churn

[tʃɜ:rn]

1.

n.

1) маслабо́йка f.

2) Brit. біто́н на малако́

2.

v.

1) бі́ць ма́сла

2) узьбіва́ць, усьпе́ньваць

3) пе́ніцца, бурлі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sparkle2 [ˈspɑ:kl] v. (with)

1. зіхаце́ць, іскры́цца, ззяць;

Her eyes sparkled with joy. Яе вочы свяціліся радасцю.

2. шыпе́ць, пе́ніцца, бу́лькаць (пра віно)

3. быць ажы́ўленым; вызнача́цца;

She always sparkles at parties. Яна заўжды вылучаецца на вечарынах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крышта́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і крышталічны. Крыштальная каніфоль.

2. перан. Празрысты, светлы, чысты. Мне ногі змываюць крыштальныя росы. Колас. А рэчка .. пеніцца Крыштальнаю вадой. Кляшторны.

3. перан. Бездакорны, беззаганны (пра некаторыя дадатныя якасці чалавека, а таксама пра чалавека з такімі якасцямі). У п’есе «Канец дружбы» створан яскравы, глыбокі вобраз камуніста Карнейчыка — чалавека крыштальнага сумлення, высокай ідэйнасці і прынцыповасці, да канца адданага справе партыі. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Абзывацца дробным раскацістым гулам. А трактар ракатаў роўна, упэўнена... Гроднеў. Мне хацелася бегчы за .. [чайкамі] па гразі, бегчы ў заімглёны свет, туды, дзе ракоча і пеніцца мора, бае казку аб тым, што цудоўны, бязмежны свет не казка, а сапраўднасць. Брыль.

2. Гаварыць, спяваць нізкім раскацістым голасам. За абабітымі дэрмацінам дзвярыма ракатаў начальніцкі бас. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prlen

vi

1) іскры́цца, пе́ніцца, зіхаце́ць (пра віно)

die Stirn prlte von Schweiß — на (і)лбе вы́ступіў пот

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)