Verbum

нечарго́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца без чаргі, па-за вызначаным тэрмінам.

Н. адпачынак.

|| наз. нечарго́васць, -і, ж.

меха́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па механіцы, а таксама асоба, якая назірае за работай машын.

самаадука́цыя, -і, ж.

Набыццё ведаў самастойна, па-за навучальнымі ўстановамі, без дапамогі выкладчыкаў.

|| прым. самаадукацы́йны, -ая, -ае.

бэ́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Тое, што і бляяць.

2. Чытаць па літарах, па складах, няўмела.

За зіму навучыўся трохі б.

|| наз. бэ́канне, -я, н.

сабра́т, -а, М -бра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Блізкі таварыш па занятку, па родзе дзейнасці.

С. па зброі.

2. перан. Хто-, што-н. у шэрагу падобных істот, з’яў (разм.).

Не горшы за сваіх сабратаў.

пазачарго́вы, -ая, -ае.

Які робіцца, праводзіцца па-за чаргой ці звыш чаргі.

П. сход.

|| наз. пазачарго́васць, -і, ж.

вынасны́, -а́я, -о́е.

Звязаны з вынасам, знаходжаннем па-за чым-н., вынесены куды-н.

Вынасная графа.

Вынасное судна.

бясшлю́бны, -ая, -ае.

Без шлюбу або па-за шлюбам (жыццё, быт, існаванне).

Бясшлюбнае жыццё.

|| наз. бясшлю́бнасць, -і, ж.

пераро́слы, -ая, -ае.

1. Які вырас вышэй за іншых, вышэй за якую-н. норму.

2. Старэйшы па гадах, чым устаноўлены для чаго-н. узрост.

П. вучань.

|| наз. пераро́сласць, -і, ж.