get about

а) шмат хадзі́ць або́ е́зьдзіць

б) станаві́цца шыро́ка вядо́мым; пашыра́цца, разыхо́дзіцца (пра ве́стку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

áusweiten

1.

vt расця́гваць; расшыра́ць, павялі́чваць

2.

(sich) пашыра́цца, павялі́чвацца; шы́рыцца, распаўсю́джвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bréiten

1.

vt

1) пашыра́ць

2) разго́ртваць; рассціла́ць

2.

(sich) пашыра́цца

2) распаўсю́джвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusdehnen

1.

vt

1) расця́гваць, падаўжа́ць

2) распаўсю́джваць

2.

(sich) рас-

ця́гвацца, пашыра́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ро́зляг у выразе: розляг ідзе ’разносіцца, пашырацца (пра шум, крык і інш.)’ (навагр., Жыв. НС). Ад разляга́цца ’тс’, якое з прасл. *orz‑lęgati sę ’тс’ (параўн. укр. розляга́тися, польск. rozlegać się, н.-луж. rozlěgaś se, чэш. rozléhati se, славац. rozliehať sa, славен. razlégati se, серб. разле́гати се ’тс’, харв. razlèći se). Да раз- (роз-) і ле́гчы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́зсвет ’досвітак, світанне, золак’ (Нас.). Укр. ро́зсвіт, славен. (raz)svit ’тс’, серб., чарнаг. ра̏свит. Фармальна ўтворана пры дапамозе прыстаўкі раз- (< прасл. *orz‑) і назоўніка свет‑ (< прасл. *světъ ’святло’ < і.-е. *svoi̯t‑) > свяці́ць ’асвятляць’ (гл.). Тут дзеяслоўная прыстаўка надае назоўніку значэнне ’пашырацца, распаўсюджвацца’. Аналагічна польск. rozbrzask і brzask, чэш. rozbřesk і břesk, ст.-чэш. bréžk, славац. rozbresk ’світанак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разде́лываться разг.

1. упраўля́цца;

2. (сводить счёты) раскві́твацца;

3. страд. разрабля́цца, урабля́цца; вырабля́цца, афарбо́ўвацца, размалёўвацца; пашыра́цца; см. разде́лывать​ 1—4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пу́чыць ’раздуваць, уздымаць’ (ТСБМ), пу́чыцца ’ўздувацца, узнімацца угору’, параўн. укр. пу́чити ’тс’, рус. пу́чить, пу́читься ’тс’, польск. pęczyć ’рабіць выпуклым, надуваць’, серб.-харв. на̀пучити се ’надуцца, раззлавацца’, славен. pọ́čiti ’лопнуць, трэснуць, разарвацца’, балг. пъ́ча ’выпучваць, настаўляць’, пъ́ча се ’надувацца, рабіцца важным’. Прасл. *pǫčiti ’павялічвацца, пашырацца; трэскацца’ суадносіцца з *pǫkati, гл. пу́каць. Падрабязней Куркіна, Этимология–1982–1984, 13–24; Скок, 3, 67; Банькоўскі, 2, 536. Гл. таксама пя́каць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

expand [ɪkˈspænd] v.

1. пашыра́ць; пашыра́цца

2. праця́гваць (гутарку), дадава́ць падрабя́знасці

expand on [ɪkˌspændˈɒn] phr. v. дадава́ць падрабя́знасці;

Could you expand on that point, please? Ці не маглі б вы дадаць якія-небудзь падрабязнасці наконт гэтага?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

простира́ться​I несов.

1. (занимать пространство) распасціра́цца; (распространяться) распаўсю́джвацца; пашыра́цца; (достигать чего-л.) дасяга́ць; (доходить до) дахо́дзіць;

леса́ на се́вере простира́ются на ты́сячи киломе́тров лясы́ на по́ўначы распасціра́юцца на ты́сячы кіламе́траў;

2. (протягиваться) праця́гвацца; (направляться) накіро́ўвацца;

3. страд. выця́гвацца; праця́гвацца; падава́цца; распасціра́цца; пашыра́цца; накіро́ўвацца; звярта́цца; см. простира́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)