Тра́нспарт ’сродкі перавозу грузаў і людзей’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), тра́ншпарт ’тс’ (бярэз., Сл. ПЗБ). Запазычана праз польскую ці рускую мовы з заходнееўрапейскіх (параўн., франц., нідэр.transport, ням.Transport), у якіх утворана на аснове лац.transportāre ’пераносіць, перапраўляць’ (Фасмер, 4, 94; Чарных, 2, 257–258; Цыганенка, 361; ЕСУМ, 5, 620). У народнай мове адаптаванае як пашпарт, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
passport
[ˈpæspɔrt]
n.
1) па́шпарт -а m.
passport office — па́шпартны стол
2) Figur. во́льная рука́, про́пуск, до́ступ -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
visíeren
[vi-]
vt
1) візі́раваць (пашпарт)
2) эталані́раваць (меры і вагі)
3) прыцэ́львацца, цэ́ліцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
false[fɔ:ls]adj.
1. ілжы́вы, памылко́вы;
a false statement ілжы́вая зая́ва
2. несапра́ўдны, фальшы́вы;
a false passport фальшы́вы па́шпарт;
a false friend няве́рны ся́бра
3. шту́чны;
false limbs пратэ́зы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ДАКУМЕ́НТ
(ад лац. documentum сведчанне, доказ),
1) дзелавая папера, што юрыдычна пацвярджае які-н. факт (напр., нараджэнне, узяцце шлюбу) ці права на што-н. (напр., дыплом, завяшчанне).
2) Афіц. пасведчанне асобы (напр., пашпарт).
3) Пісьмовыя помнікі пра гіст. падзеі.
4) Матэрыяльны носьбіт (папера, кіна- і фотаплёнка, магн. стужка і інш.) з запісанай на ім інфармацыяй, прызначанай для захоўвання і перадачы ў часе і прасторы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
чыно́ўнік, ‑а, м.
1. У дарэвалюцыйнай Расіі і буржуазных краінах — дзяржаўны служачы. Я падаў чыноўніку свой дакумент — чорную кніжку з гербам Савецкага Саюза на вокладцы і залацістымі літарамі: «Службовы пашпарт».Новікаў.
2.перан. Асоба, служачы, які выконвае сваю работу фармальна, раўнадушна, без жывога інтарэсу, строга па інструкцыі. [Ладынін:] — Малады чалавек, а такі... чыноўнік. Нічога яго не хвалюе, не радуе.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pass1[pɑ:s]n.
1. зда́ча экза́мену
2. про́пуск; па́шпарт;
a boarding pass паса́дачны тало́н (на самалёт)
3.sport перада́ча, пас
4. прахо́д, ву́зкая ву́ліца
5. цясні́на;
a mountain pass го́рны перава́л/перахо́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
identification[aɪˌdentɪfɪˈkeɪʃn]n.
1. апазна́нне, ідэнтыфіка́цыя (злачынцы, трупа);
identification parade працэду́ра апазна́ння падазро́нага (сведкам ці пацярпелым)
2. пасве́дчанне (асобы);
His only means of identification was his passport. Адзіным пасведчаннем яго асобы быў пашпарт.
3. атаяса́мліванне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
protection
[prəˈtekʃən]
n.
1) ахо́ва, абаро́на f.; ахо́ўваньне n.
protection of the weak — апе́ка над слабы́мі
2) coll. пратэкцыяні́зм -у m.
3) ахо́ўны ліст, про́пуск, па́шпарт -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
во́ўчы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да ваўка, належыць ваўку. Воўчыя зубы. Воўчае логава.// Уласцівы ваўку. Воўчая хітрасць. Воўчая хада.// Зроблены са скуры ваўка. Воўчае футра.