Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падра́іць1, ‑аю, ‑аіш, ‑аіць; зак., што.
Пачысціць, нацерці да бляску.
падра́іць2, ‑аю, ‑аіш, ‑аіць; зак., каго-што.
Параіць, даць параду, падказаць. Ну, ты ж ведаеш... І я табе параю і падраю, як абсадзіць яго трохі, як зрабіць, каб ведаў сваё месца, каб на сваім месцы быў.Янкоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.
1. Апрацаваць гарачым прасам што‑н.; выпрасаваць. Кожны з.. [хлапцоў], раскладаючы свае рэчы, думаў, як памыць, папрасаваць і пачысціць сваё адзенне хоць к вялікаму святу.Грахоўскі.Учора Святлана перажыла пакрывалы, пакрухмаліла іх, а сёння папрасавала.Шахавец.
2. і без дап. Прасаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́ткаж.
1. Bürste f -, -n;
зубна́я шчо́тка Záhnbürste f;
шчо́тка для валасо́ў Háarbürste f;
адзе́жная шчо́тка Kléiderbürste f;
пачы́сціць шчо́ткай (áb)bürsten;
2.эл. Bürste f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
караву́л, ‑а, м.
1. Узброеная варта. [Койфер] выклікаў каравул. Праз хвіліну салдаты абкружылі яго дом.Шамякін.Часам даносяцца з аэрадрома прыглушаныя травой крокі людзей, відаць — змяняецца каравул.Лынькоў.
2. Нясенне варты; абавязкі па ахове чаго‑н. Несці каравул. □ Сходзіць [Мікалай] у каравул, пачысціць аўтамат і цэлыя суткі адпачывае.Алешка.
3.узнач.выкл.Разм. Заклік на дапамогу ў выпадку небяспекі. — Каравул! Палкоўніка ўкралі.Лынькоў.
•••
Узяць на каравулгл. узяць.
Браць (узяць) пад каравулгл. браць.
Хоць каравул крычыгл. крычаць.
[Ад цюрк. караул — варта, дазор.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкало́чваць
1. (ударамі) áustreiben*vt, áusklopfen vt;
выкало́чваць клінéinen Keil áustreiben*;
2. (прымусіць шляхам гвалту) erzwíngen*vt, erpréssen vt, heráuspressen vt, heráusschlagen*vt;
3. (пачысціць) áusklopfen vt;
выкало́чваць пыл зчаго-н. den Staub aus etw. klópfen;
выкало́чваць по́пел з лю́лькі die Pféife áusklopfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бо́ўтацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1.(1і2ас.неўжыв.). Плюхацца з аднаго боку ў другі, вагацца (пра вадкасць у пасудзіне). Чутно было, як боўталася з бляшаным адзвонам вадкасць у бітонах.Дуброўскі.// Матляцца, целяпацца. Да зброі Антось меў нястрыманую цягу, ён ухітраўся разабраць і пачысціць вялізны рэвальвер, які звычайна боўтаўся ў драўлянай кабуры пры баку ў дзядзькі Міхала.Хадкевіч.На рамяні [у камандзіра] кольт боўтаецца.Лынькоў.
2. Рухацца ў вадзе ў розных напрамках; плюхацца. Мы ўсю ноч напралёт боўталіся ў рэчцы.Гурскі.
3. Шукаць што‑н. у якой‑н. вадкасці, страве лыжкай ці чым‑н. іншым. Джвучка боўтаецца лыжкай у халадніку — ловіць агуркі, сёрбае праз зубы жыжку.Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.Пачысціць, выдаліўшы вантробы (рыбу, птушку і пад.). Растрыбушыць курыцу.
2.перан. Выкінуць, растрэсці ўнутранасці чаго‑н. — Глядзіце, пухам лебядзіным І ганак мой, і двор замецен, — Жанчына скардзіцца. — Падушкі, Пярыну ўсю растрыбушылі.Бялевіч.//перан. Спустошыць, раскідаўшы, расцягнуўшы тое, што знаходзілася ўсярэдзіне. Мы выкочвалі са склепа кубельцы сала, бочкі масла. Усё гэта тут жа разбівалі і раскідалі па дзядзінцы.., растрыбушылі склеп і кінуліся да адрыны.Якімовіч.— [Бандыты] дзверы ў краме ссадзілі, нас туды загналі і растрыбушылі ўсё. Воз наклалі, як гару, ды яшчэ ў мяшкі панапіхалі.Чарнышэвіч.// Растрэсці, разадраць на часткі. [Арыстаў] ухапіў паперы са стала, умомант растрыбушыў іх перад Лакціёнавым.Алешка.Растрыбушылі .. [кураняты] некалькі бульбін і, адбіраючы адно ў аднаго, разнеслі іх.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
muck2[mʌk]v. угно́йваць (глебу)
muck about[ˌmʌkəˈbaʊt]phr. v.BrE, infml
1. лайда́чыць, стро́іць ду́рня, гультаява́ць, хварэ́ць на па́на
2. прычыня́ць нязру́чнасць
muck in[ˌmʌkˈɪn]phr. v.BrE, infml ра́зам бра́цца (за якую-н. справу)