Verbum

выкало́чваць

1. (ударамі) áustreiben* vt, áusklopfen vt;

выкало́чваць клін éinen Keil áustreiben*;

2. (прымусіць шляхам гвалту) erzwíngen* vt, erpréssen vt, heráuspressen vt, heráusschlagen* vt;

3. (пачысціць) áusklopfen vt;

выкало́чваць пыл з чаго-н den Staub aus etw. klópfen;

выкало́чваць по́пел з лю́лькі die Pféife áusklopfen