караву́л, ‑а,
1. Узброеная варта.
2. Нясенне варты; абавязкі па ахове чаго‑н.
3.
•••
[Ад цюрк. караул — варта, дазор.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
караву́л, ‑а,
1. Узброеная варта.
2. Нясенне варты; абавязкі па ахове чаго‑н.
3.
•••
[Ад цюрк. караул — варта, дазор.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)