Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Па́чка, пачо́к (м. р.) ’пачак’, ’пасылка’ (ТСБМ, Сцяшк.) ’група’ (ТС). Да па́чак (гл.).
Пачка́ ’нырка’ (браг., Мат. Гом.). Да почка. Параўн. рус.почка ’нырка’, якое з печь ’пячы’, як каш.povarka < прасл.variti ’варыць’. Націск на ‑ka, відаць, пад уплывам укр. мовы (параўн. по́чки, Р. скл. почо́к ’ныркі’, ’насенне гарбуза’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Éinsendung
f -, -en
1) дасыла́нне, даста́ўка; пасы́лка, адпра́ўка
2) паступле́нне (на склад)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кашто́ўны
1. Wert-;
кашто́ўная пасы́лка Wértpaket n -(e)s, -e, Pakét mit Wértangabe;
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адраса́т
(ням. Adressat, ад фр. adresser = пасылаць, накіроўваць)
той, каму адрасавана паштовае або тэлеграфнае адпраўленне (пісьмо, пасылка, тэлеграма і г. д.); атрымальнік.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
По́мпа1 ’прыстасаванне для пампавання; насос’ (ТСБМ, Касп., Сл. ПЗБ). З польск.pompa ’тс’ < франц.pompe ’тс’, якое, магчыма, з ісп., партуг.bomba ’тс’, гукапераймальнае (БЕР, 5, 513), лац.bombus ’гудзенне, шум’ < грэч.βόμβοξ ’тс’, параўн. бомба (гл.).
По́мпа2 ’паказная пышнасць’ (ТСБМ), ’пыха, гонар’ (Нас.). З польск. (Булыка, Запазыч.) або непасрэдна з лац.pompa ’урачыстае шэсце; пышнасць’ < грэч.πομπή ’пасылка, суправаджэнне, урачыстае шэсце’ ад πομπεύω ’суправаджаць, урачыста несці, важна ісці’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АРГУМЕ́НТ
(лац. argumentum),
1) суджэнне (або іх сукупнасць), што прыводзіцца ў пацвярджэнне праўдзівасці інш. суджэння, канцэпцыі, тэорыі.
2) У логіцы — пасылкадоказу (інакш — падстава або довад доказу); часам аргументам называюць увесь доказ цалкам. Лагічныя довады для абгрунтавання якога-н. палажэння называюць аргументацыяй. Азначае таксама працэс лагічнага доказу ісціннасці якога-н. палажэння (суджэння) пры дапамозе аргумента (аксіём, азначэнняў і выказванняў аб фактах). Аргументацыя ажыццяўляецца ў адпаведнасці з правіламі пабудовы доказаў (правілы катэгарычнага сілагізму, умоўна-раздзяляльнага, умоўнага сілагізму і інш.). У ёй можа быць выкарыстана адвольная, але канечная колькасць аргумента. Спосаб сувязі аргумента паміж сабой ці з тэзісам (палажэннем, якое аргументуецца) наз. дэманстрацыяй, формай доказу або формай аргументацыі.