прыхадны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца куды-н. на час для выканання абавязкаў, для лячэння, але не жыве, не знаходзіцца там пастаянна.

Прыхадная нянька.

Прыхадныя хворыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чацвёрачнік, ‑а, м.

Разм. Вучань, студэнт, які пастаянна атрымлівае чацвёркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

steadily [ˈstedɪli] adv. ро́ўна, пастая́нна;

work steadily працава́ць без перабо́яў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

духо́ўнік, ‑а, м.

Свяшчэннік, які пастаянна прымае ў каго‑н. споведзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ímmerzu

adv пастая́нна, без перапы́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тро́ечнік, ‑а, м.

Разм. Вучань, студэнт, які пастаянна атрымлівае тройкі за вучобу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Пастаянна дзеючы орган інфармацыі пры рэдакцыі буйной газеты, агенцтве друку, пасольствах, прадстаўніцтвах.

2. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку на перыяд з’ездаў канферэнцый, нарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Паставі́шня ’заўсёды’ (Бяльк.). Кантамінацыя бел. пастаянна і польск. ustawicznie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stale

пастаянна, заўсёды, стала, увесь час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bieżąco

пастаянна, стала, сістэматычна; увесь час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)