Verbum

адо́зва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пісьмовы ці вусны зварот з заклікам да каго-н.

Паставіць подпісы пад адозвай за мір.

агало́мшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., каго-што (разм.).

Ашаламіць, паставіць каго-н. у тупік.

А. пытаннем.

|| прым. агало́мшаны, -ая, -ае.

адклеймава́ць, -кляйму́ю, -кляйму́еш, -кляйму́е; -кляйму́й; -клеймава́ны; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на што-н., каго-н.; заклеймаваць.

А. лес.

А. жывёлу.

кро́сны, красён і кро́снаў.

1. Ручны ткацкі станок.

Паставіць к.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка.

|| памянш. красёнцы, -аў.

ме́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. меціць¹.

2. мн. -і, -так. Распазнавальны знак на чым-н.

Паставіць меткі на бялізне.

вы́страіць¹, -раю, -раіш, -раіць; -раены; зак., каго-што.

Паставіць строем або размясціць у пэўным парадку.

В. полк.

|| незак. выстро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

гарчы́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кусок паперы, тканіны са слоем гарчыцы (выкарыстоўваецца як лекавы сродак, што выклікае прыток крыві).

Паставіць гарчычнікі.

прымасці́ць, -машчу́, -мо́сціш, -мо́сціць; -мо́шчаны; зак., што (разм.).

Паставіць, пакласці (у нязручным месцы).

П. рэчы на лаўцы.

|| незак. прымо́шчваць, -аю, -аеш, -ае.