Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fitful
[ˈfɪtfəl]
adj.
1) пары́вісты(ве́цер); су́таргавы, нерэгуля́рны, зь перабо́ямі (гу́тарка, пульс)
2) мігатлі́вы
fitful gleams — мігатлі́вае сьвятло́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jerky[ˈdʒɜ:ki]adj.
1. рэ́зкі, пары́вісты; су́таргавы;
jerky movements су́таргавыя ру́хі;
jerky speech адры́вістая гаво́рка;
We had a jerky ride. У дарозе нас моцна трэсла.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
рэ́зкі, -ая, -ае.
1. Які праяўляецца з вялікай сілай, вастрынёй.
Р. вецер.
Рэзкія болі.
2. Раптоўны і вельмі значны.
Рэзкае павышэнне паспяховасці навучэнцаў.
Рэзкае пахаладанне.
3. Занадта моцны.
Р. крык.
Р. пах.
Рэзкае святло.
4. Пазбаўлены мяккасці, плаўнасці, парывісты.
Рэзкія рухі.
5. Які вызначаецца выразнымі абрысамі, не расплыўчаты.
Рэзкія лініі.
Рэзкія рысы твару.
6. Прамы і жорсткі, востры.
Рэзкая крытыка.
Рэзкія словы.
Р. соус.
|| наз.рэ́зкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пары́ўны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і парывісты (у 1, 2 знач.). Тут, уварваўшыся аднекуль з поўначы, між двух бароў, прагульваўся слабы, але парыўны вецер.Асіпенка.Песня ішла і ішла поруч з маладосцю і сталасцю, радасцю і бядой, працай і адпачынкам: то бадзёрая, парыўная, то журботная, жаласлівая.Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vehement[ˈvi:əmənt]adj.
1. гара́чы; запа́льчывы; шалёны (пра чалавека);
a vehement spea ker тэмпера́ментны прамо́ўца
2. мо́цны; пары́вісты; гвалто́ўны;
a vehement protest бу́рны пратэ́ст;
vehement pains во́стрыя бо́лі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фотакарэспандэ́нт, ‑а, М ‑пце, м.
Фатограф, які робіць здымкі для якога‑н. перыядычнага выдання. Рэпарцёры, парывісты, фельетаністы, фотакарэспандэнты — штатныя і пазаштатныя — збіраліся ў купкі і горача абмяркоўвалі, дзе і як яны скончаць гэты дзень.Васілёнак.[Бацька:] — Зараз мы выпусцім страуса Эму і бегемота Рану, каб таварыш фотакарэспандэнт зняў іх.Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
héftig
1.
a
1) мо́цны
2) рэ́зкі, пары́вісты
3) запа́льчывы
2.
adv
1) мо́цна
2) рэ́зка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
БАРА́
(італьян. bora ад грэч. boreas паўн. вецер),
мясцовы моцны і парывісты халодны вецер, накіраваны ўніз па горным схіле. Назіраецца пераважна зімой у мясцінах, дзе невысокія горныя хрыбты (да 300—600 м) узнімаюцца над морам, напрыклад на Балканскім узбярэжжы Адрыятычнага м., каля Новарасійска на Каўказе, на берагах Байкала і інш. Утвараецца, калі халоднае паветра перавальвае праз хрыбет і з вял. скорасцю (да 40—60 м/с) «падае» па схіле. Бара выклікае значнае пахаладанне, небяспечнае для суднаў (магчыма хуткае абледзяненне).