вялі́гер

(ад лац. velum = парус + gero = нясу)

лічынка малюскаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грот​2

(гал. groot = вялікі)

ніжні парус на грот-мачце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спіна́кер

(англ. spinnaker)

дадатковы трохвугольны парус на спартыўных парусных лодках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грот ​1, ‑а, М гроце, м.

Штучная або прыродная пячора. Абследаваць грот.

[Іт. grotta.]

грот ​2, ‑а, М гроце, м.

Ніжні парус на грот-мачце.

•••

Грот-мачта — сярэдняя, самая высокая мачта на парусных і вёсельных суднах.

[Ад гал. groot— вялікі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вятры́ла ’ветразь’ (КСТ). Хутчэй за ўсё, як і ўкр. вітрило (Шаўчэнка), запазычана з рускай мовы. Рус. ветрило са ст.-слав. вѣтрило; параўн. балг. дыял. ве́трило, ветри́ло ’парус, ветразь’. Рус. дыял. назвы тыпу смал. ветри́ло ’прыстасаванне для аховы стога ад ветру’ сюды непасрэдна не адносяцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тры́сель

(англ. trysail)

косы трохвугольны або чатырохвугольны парус, які ставіцца ззаду мачты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гарла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Крычаць, гарланіць. Усе [суседзі] чулі ад слова да, слова, што гаварыў Гамрэкелі, бо ён знарок гарлаў па ўвесь пасёлак. Самуйлёнак. І чайкі гарлаюць на ўсе галасы на дым парахода, на парус касы. А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́русны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паруса. // Прызначаны для шыцця парусоў. Парусныя іголкі.

2. Які мае парус (парусы); які перамяшчаецца пры дапамозе парусоў. Паруснае судна. Парусная лодка.

3. Які мае адносіны да суднаў з парусамі. Парусны спорт. Парусныя гонкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́вер

(гал. kluiver)

косы трохвугольны парус у пярэдняй частцы судна наперадзе фок-мачты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

марсе́ль

(гал. marszeil)

парус у форме трапецыі, які падымаецца над ніжнім галоўным парусам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)