паралі́тык

(гр. paralytikos)

хворы на параліч, разбіты паралічам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парэ́з 1, ‑у, м.

Парэзанае месца; рана, зробленая чым‑н. вострым. Галіўся.. [Ермакоў], відаць, сам, спяшаючыся, бо на твары былі парэзы. Мележ.

парэ́з 2, ‑у, м.

Спец. Частковы параліч, аслабленне актыўнай здольнасці мышцаў.

[Ад грэч. páresis — аслабленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

церебра́льный анат., лингв. цэрэбра́льны;

церебра́льный парали́ч цэрэбра́льны пара́ліч (пара́люш);

церебра́льный согла́сный лингв. цэрэбра́льны зы́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Glederlähmung

f - паралі́ч [разм. пара́gledern 303 Glückliche люш] кане́чнасцей

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нейрапле́гікі

(ад нейра- + гр. plege = параліч)

тое, што і нейралептыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bezwład, ~u

м.

1. бяссілле; бяздзейнасць; інертнасць; апатыя;

2. мед. нерухомасць; параліч;

bezwład kończyn — параліч канечнасцяў;

siłą ~u — па інерцыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прогресси́вный в разн. знач. прагрэсі́ўны;

прогресси́вный нало́г эк. прагрэсі́ўны пада́так;

прогресси́вный парали́ч мед. прагрэсі́ўны пара́ліч (пара́люш);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спарыжава́ць ‘паралізаваць’ (Скарбы, Жд. 2), спарыжува́ць ‘тс’ (Мат. Гом.), спарыжова́ць ‘тс’, спарыжо́ваны ‘паралізаваны’ (ТС). Дэфармаванае спаралізава́ць ‘прывесці ў стан паралічу’, спаралізава́ны ‘пазбаўлены руху’ (ТСБМ) ці, хутчэй, польск. sparaliżować, sparaliżowany ‘тс’. Гл. параліч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

параплегі́я

(ад пара- + гр. plego = удар)

параліч абедзвюх ніжніх або абедзвюх верхніх канечнасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

парэ́з

(гр. paresis = аслабленне)

частковы параліч, аслабленне актыўнай здольнасці мышцаў (часцей рук, ног).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)