хі́бнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Памылка, няправільнасць, недакладнасць.

2. Розніца паміж сапраўднай велічынёй чаго-н. і велічынёй, атрыманай пры вымярэнні; адхіленне ад зададзенай велічыні; недакладнасць (спец.).

Абсалютная х.

Адносная х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

miscarriage of justice [mɪsˌkærɪdʒəfˈdʒʌstɪs] n. судо́вая памы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gaffe [gæf] n. памылко́вы крок, про́мах, памы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арфагра́фія, -і, ж.

1. Правілы напісання слоў і іх форм; правапіс.

2. Само такое правільнае напісанне, ступень яго засваення.

У яго а. кульгае (ён піша з памылкамі).

|| прым. арфаграфі́чны, -ая, -ае.

Арфаграфічная памылка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Lápsus

[-su:s]

m -, - ля́псус, памы́лка

~ Са́lami — апі́ска

~ Linguae — ['liŋguε] памы́лка, агаво́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

апі́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑сак; ж.

Памылка ў пісьмовым тэксце, зробленая праз няўважлівасць, рассеянасць. Зрабіць апіску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oversight [ˈəʊvəsaɪt] n.

1. недагля́д, памы́лка, про́мах;

The error was due to oversight. Памылка была дапушчана па недаглядзе.

2. fml кантро́ль, нагля́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

error [ˈerə] n. памы́лка;

minor errors нязна́чныя, дро́бныя памы́лкі;

commit an error зрабі́ць памы́лку;

in error памылко́ва;

an error message comput. памы́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, што можна паправіць. [Страйболаў:] — Падлікі, пэўна, не верныя, труба не вытрымала... звычайная памылка, і лёгка папраўная. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. праглядаць — прагледзець (у 1 знач.).

2. Памылка ў чым‑н.; недагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)