адвал, паліца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Bücherbrett

n -(e)s, -er кні́жная палі́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кні́жнік ’кніжная паліца’ (Сцяшк. Сл.). Гл. кніга 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасу́днік, ‑а, м.

1. Паліца, шафа для пасуды. Помніцца, тая [жанчына] таксама нешта казала і пра Германію, пакуль бразгала ў пасудніку і кроіла хлеб. Быкаў.

2. Рабочы, які мые посуд у сталовай, рэстаране і пад. Працаваць пасуднікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adjustable

[əˈdʒʌstəbəl]

adj.

1) дапасава́льны

2) рухо́мы

an adjustable bookshelf — рухо́мая кні́жная палі́ца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Адва́рніца, атварніца ’паліца ў плузе’ (ДАБМ) да адвалніца. Гл. адвал.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БУМЕРА́НГ

(англ. boomerang ад аўстрал.),

сагнутая драўляная кідальная паліца, найчасцей падобная на серп (некаторыя віды, апісаўшы крывую, вяртаюцца да кідальніка). Быў пашыраны як баявая і паляўнічая зброя ў абарыгенаў Аўстраліі, у Стараж. Егіпце, Паўд. Індыі і Паўд.-Усх. Азіі, Мексіцы.

т. 3, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

секрэтэ́р

(фр. secrétaire)

кніжная паліца з адкідной або высоўнай дошкай, якая замяняе стол.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

навуго́льнік, ‑а, м.

1. Лінейка ў выглядзе трохвугольніка, пры дапамозе якой вычэрчваюцца прамыя вуглы і праводзяцца перпендыкулярныя лініі.

2. Накладка, звычайна металічная, якая служыць для замацавання або аздаблення вуглоў (рамы, скрыні і пад.).

3. Невялікая трохвугольная паліца, якая вешаецца ў куце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Ко́йнік ’паліца’ (Сцяшк. Сл.). Да прасл. kojili. Койнік — ’тое, на чым штосьці пакоіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)