pociskać

1. зак. пакідаць;

2. незак. націскаць; ціснуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лішата́ ’лішняе, непатрэбнае’ (Ян.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне з суфіксам ‑ат‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 31). Да ⁺ліша́цьпакідаць’, ліха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

belssen

* vt пакіда́ць (без змен)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hinterlssen

* vt пакіда́ць пасля́ сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

forsake

[fərˈseɪk]

v.t. -sook, -saken

пакіда́ць; вырака́цца, адрака́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

give up the ship

здава́цца, пакіда́ць карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

scar2 [skɑ:] v.

1. пакіда́ць шра́мы, пакіда́ць след;

a face scarred with sorrow твар, на які́м го́ра пакі́нула сляды́

2. (over) зарубцо́ўвацца (пра рану);

Will the cut scar over? Парэз зарубцуецца?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

maroon2 [məˈru:n] v. пакіда́ць каго́-н. у недасяга́льным ме́сцы або́ ў небяспе́чным стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

баразні́ць, ‑разню, ‑розніш, ‑розніць; незак., што.

1. Пракладаць барозны. // Пакідаць пасля сябе сляды, падобныя на барозны. Мора баразнілі рыбацкія шхуны, баркасы. Карпаў.

2. перан. Утвараць складкі, маршчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрува́сціць, ‑ашчу, ‑асціш, ‑асціць; зак., што і чаго.

1. Бязладна накласці, пакідаць, наваліць адну рэч на другую. Нагрувасціць кучу камення.

2. перан. Перапоўніць чым‑н. Нагрувасціць цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)