нумарны́

1. прил., в разн. знач. номерно́й;

н. знак — номерно́й знак;

2. в знач. сущ., уст. номерно́й;

паклі́кацьо́га — позва́ть номерно́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

постово́й

1. прил. паставы́;

постова́я ве́домость пастава́я ве́дамасць;

2. сущ. паставы́, -во́га м.;

позва́ть постово́го паклі́каць паставо́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zagwizdać

зак. засвістаць;

zagwizdać na psa — паклікаць (падазваць) сабаку (свістам)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

даслужы́цца, ‑служуся, ‑служышся, ‑служыцца; зак.

1. Службай дабіцца, дамагчыся якога‑н. звання, пасады і пад. Даслужыцца да маёра. □ Ні да якіх чыноў .. [Лук’янскі] не даслужыўся, медалёў не зарабіў. Чорны.

2. Разм. іран. Адмоўнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемных вынікаў, паклікаць бяду, кару. Даслужыўся, што з работы выгналі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацярпе́ўшы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. зал. пр. ад пацярпець.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які панёс страты, пацярпеў.

3. у знач. наз. пацярпе́ўшы, ‑ага, м.; пацярпе́ўшая, ‑ай, ж. Той (тая), хто пацярпеў. Вечарам .. [Глобаў] загадаў паклікаць у кантору самога віноўніка і пацярпеўшага. Беразняк.

4. Дзеепрысл. зак. ад пацярпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

call in

а) запрасі́ць, паклі́каць

б) патрабава́ць, дамага́цца вярта́ньня о́ўгу)

в) здыма́ць з ужы́тку

call in a book — сканфіскава́ць кні́гу, зьняць з про́дажу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ня́ня, ‑і, ж.

1. Ласк. да нянька (у 1 знач.).

2. Санітарка ў бальніцы, медпункце. Можна было паклікаць сястру ці няню і загадаць правесці.. [жанчыну] да хворага, але чамусьці зрабіць гэта мне хацелася самому. Васілевіч. Калі няня патушыла святло [у палаце] і, здаецца, растала ў дзвярах, сілы раптам адхлынулі ад Веры Антонаўны. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

призва́ть сов.

1. (позвать) пазва́ць, паклі́каць;

призва́ть на по́мощь пазва́ць (паклі́каць) на дапамо́гу;

2. (на военную службу) прызва́ць;

3. (к чему) заклі́каць (на што і да чаго);

призва́ть к защи́те Ро́дины заклі́каць на абаро́ну (да абаро́ны) Радзі́мы;

призва́ть к поря́дку заклі́каць да пара́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

fetch [fetʃ] v.

1. прыно́сіць; прыво́дзіць; схадзі́ць (па каго-н./што-н.);

fetch a doctor паклі́каць до́ктара

2. атрыма́ць (за прададзеную рэч);

This won’t fetch much. За гэта шмат не дадуць.

fetch up [ˌfetʃˈʌp] phr. v. infml (нечакана) апыну́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пераба́віць1 ’пераадольваючы цяжкасці, пераправіць каго-небудзь, што-небудзь у іншае месца; перавезці (сена праз раку)’ (ТСБМ, Янк. 3.; навагр., Шн.), сюды ж пераба́ўка ’пераправа, перавоз’ (Гарэц., Яруш.). Да пера- і ба́віцьба́віцца1 (гл.). Семантыка лексемы найбліжэй да чэш. мар. baviti se ’дарэмна затрымлівацца з-за нейкай перашкоды’ і рус. разан. бавиться ’з цяжкасцю абыходзіцца’ і, магчыма, ст.-слав. бавити ’выратаваць’.

Пераба́віць2 ’прыклікаць, паклікаць’ (навагр., Дзмітр.). Відаць, з прывабіць < ва́ба (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)