Insinuánt

m -en, -en паклёпнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сікафа́нт

(гр. sykophantes)

прафесіянальны даносчык, паклёпнік, шантажыст у Стараж. Афінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scandalmonger

[ˈskændəl,mʌŋgər]

n.

плятка́р плеткара́ m., плятка́рка f.; паклёпнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lästerer

m -s, - паклёпнік; блюзне́р, богазневажа́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pétzer

m -s, - разм. дано́счык, паклёпнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інсінуа́тар

(лац. insinuator які тайна пралазіць)

той, хто карыстаецца метадам інсінуацый; паклёпнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Lästermaul

n -(e)s, -mäuler разм. паклёпнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абгаво́ршчык м. (паклёпнік) Verléumder m -s, -; Schmäher m -s, -; Tádler m -s, - (ганьбавальнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інсінуа́тар

(лац. insinuator = які тайна пралазіць)

той, хто карыстаецца метадам інсінуацый; паклёпнік.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

*Патвар, ст.-бел. потваръ, потварь (XV ст.) ’паклёп’, потварца, потворца (1507 г.) ’паклёпнік’, потварить ’паклёпнічаць’ (Гарб.) запазычаны са ст.-польск. potwarz і potwarca ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 38 і 125), якія да прасл. potvorъ, tvoriti > тварыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)