Begrüßung

f -, -en прывіта́нне, сустрэ́ча, пакло́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́труб’е, ‑я, н., зб.

Адходы мукамольнай прамысловасці — рэшткі расцёртай абалонкі пасля размолу зерня. І ён пакаяўся, перастаў хадзіць цішком на паклон за кацялок кіславатай баўтухі з вотруб’я і бульбы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чалабі́цце, ‑я, н.

1. Гіст. Падача чалабітнай. // Пакорная просьба да цара ці іншай якой‑н. высокапастаўленай асобы.

2. Тое, што і чалабітная.

3. Уст. Нізкі паклон з дакрананнем ілбом да зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Empfhlung

f -, -en

1) рэкаменда́цыя

2) пакло́н, прывіта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сча́ўраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і счаўрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Абл. Счахнуць, зачахнуць. — Не толькі снапок, а і нізкі калгасны паклон нашай навуцы, каб яна ніколі не адрывалася ад зямлі-маці, бо хто ад яе адарвецца, — змарнее, счаўрае, — па-філасофску зазначыў Васіль. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэвера́нс

(фр. révérence)

1) пачцівы паклон з лёгкім прысяданнем як знак прывітання, падзякі і інш.;

2) перан. празмернае выражэнне пачцівасці (напр. рабіць рэверансы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

reverence

[ˈrevərəns]

1.

n.

1) глыбо́кая паша́на

2) глыбо́кі пакло́н, рэвэра́нс -у m.

2.

v.t.

ста́віцца з глыбо́кай паша́най; глыбо́ка паважа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БАБАДЖА́Н Рамз

(сапр. Бабаджанаў Рамз Насыравіч; нарадзіўся 1921),

узбекскі паэт. Нар. паэт Узбекістана (1981). Аўтар зб-каў вершаў «Падарунак» (1940), «Уздоўж даліны» (1949), «Таямніцы кахання» (1963), «Новыя рубаі» (1966), «Паклон каханню» (1980), паэм «Гутарка з дзедам» (1967), «Жывая вада» (1969, Дзярж. прэмія СССР 1972), «Хаям-намэ» (1978), «Юсуф і Зулейха» (1981). Яго лірыка адметная высокім грамадз. пафасам, тонкім майстэрствам.

т. 2, с. 178

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

obeisance [əʊˈbeɪsns] n. fml

1. паша́на, пава́га, пачці́васць;

to pay obeisance to smb. праяўля́ць пачці́васць да каго́-н., выка́зваць пава́гу/паша́ну да каго́-н.

2. пакло́н, рэвера́нс;

make an obeisance (пачці́ва) паклані́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bückling

I

m -s, -e вэ́нджаны селядзе́ц

II

m -s, -e (ні́зкі) пакло́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)