вы́йгрышны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дае права на выйгрыш. Выйгрышная пазыка. // На які выпаў выйгрыш. Выйгрышны білет.

2. Выгадны, які спрыяе поспеху. Выйгрышная пазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыкалі́зм, -у, м.

1. Крайняя, бескампрамісная грамадска-палітычная пазіцыя партыі або групы асоб, якая характарызуецца імкненнем да кардынальных змен у сацыяльна-палітычнай сферы.

Палітычны р.

2. Склад думак і дзеянняў, уласцівы радыкалу (у 2 знач.); палітычная смеласць, рашучасць.

|| прым. радыкалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фланг, -а, мн. -і, -аў, м.

Левы ці правы край шарэнгі, фронту, размяшчэння войск і пад.

Ударыць з фланга.

|| прым. фланго́вы, -ая, -ае.

Ф. ўдар.

Фланговая пазіцыя.

Ф. марш (рух уздоўж фронту праціўніка, які здзяйсняецца з мэтай ахапіць ці абысці яго фланг).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Schlüsselstellung

f -, -en вайск. ключава́я пазі́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fuerstellung

f -, -en вайск. агнява́я пазі́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

position1 [pəˈzɪʃn] n.

1. ме́сца (знаходжання); размяшчэ́нне, распалажэ́нне; пазі́цыя;

in/out of position на сваі́м/не на сваі́м ме́сцы

2. стано́вішча, стан;

I’m not in the position to do it. У мяне няма магчымасці зрабіць гэта.

3. fml ме́сца, паса́да

4. (on) пазі́цыя, пункт по́гляду, адно́сіны

5. паста́ва; по́за

6. sport паста́ва, пазі́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фігура,

знешнія абрысы прадмета, чалавечага цела; пазіцыя аб’екта пры выкананні пэўных рухаў; мастацкае адлюстраванне постаці чалавека або жывёлы; моўны зварот; меладычны элемент; ігральная фішка; важная значная асоба.

т. 16, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

vantage point [ˈvɑ:ntɪdʒˌpɔɪnt] n.

1. выго́дная пазі́цыя; ме́сца, з яко́га ўсё відно́

2. пункт гле́джання

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўсла́ут

(ням. Auslaut)

лінгв. пазіцыя гуку або гукаспалучэння ў канцы слова.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Vertidigungsstellung

f -, -en абаро́нчая пазі́цыя [паласа́], абаро́нчы рубе́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)