Erhólungsreise

f -, -n пае́здка на адпачы́нак; вясёлая пае́здка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пая́здка ’паездка’ (шчуч., Сл. ПЗБ). З польск. pojazdka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sleigh [sleɪ] n. са́ні;

a sleigh ride пае́здка на саня́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шасцідзённы, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца шэсць дзён. Шасцідзённы тэрмін. Шасцідзённая паездка. // Разлічаны на шэсць дзён. Шасцідзённы заработак. Шасцідзённы прадуктовы запас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вая́ж

(фр. voyage)

іран. падарожжа, паездка (звычайна дзелавая, афіцыйная).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прагу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Гулянне пехатой на свежым паветры або паездка на невялікую адлегласць для адпачынку.

П. за горад.

Вячэрняя п.

|| прым. прагу́лачны, -ая, -ае.

Прагулачная лодка (для прагулак па вадзе).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

junket [ˈdʒʌŋkɪt] n. infml, derog. пае́здка або́ візі́т чыно́ўніка за дзяржа́ўны кошт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

турнэ́, нескл., н.

1. Падарожжа па кругавому маршруту. Студэнты розных маскоўскіх вышэйшых навучальных устаноў робяць турнэ па Савецкай краіне. «Звязда». // Разм. Паход, паездка. Пасля гэтага турнэ ляснічага па ўсіх кварталах многія леснікі былі выкліканы ў канцылярыю. Сіняўскі.

2. Паездка артыстаў, спартсменаў на гастрольныя выступленні, спаборніцтвы і пад. Вядомы імпрэсарыо італьянец Латуза запрапанаваў мне гастрольнае турнэ па Еўропе. Рамановіч.

[Фр. tournee.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастро́льны Gástspiel-;

гастро́льная пае́здка Tournee [tʊr´ne:] f -, -s ;

гастро́льны спекта́кль Gástvorstellung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уда́лы, -ая, -ае.

1. Які завяршаецца ўдачай; удачны, паспяховы.

Удалая паездка.

2. Вельмі добры, які адпавядае патрабаванням; правільны.

Выбраць у. ход.

3. Здатны на ўсё; спрытны, умелы.

Удалая гаспадыня.

4. Смелы, адважны; хвацкі.

У. хлопец.

|| наз. уда́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)