дацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Скончыць цягаць што‑н. куды‑н.; перацягаць усё. Дацягаць сена ў хлеў.
2. Канчаткова знасіць, падраць (абутак, адзенне). Дацягаць паліто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад падраць.
2. у знач. прым. Дзіравы, абшарпаны; зношаны. Алесік страшна закіданы і адзеты бядней за ўсіх. Кашулька ў яго падраная, нямытая, заношаная. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пападра́ць, ‑дзяру, ‑дзярэш, ‑дзярэ; ‑дзяром, ‑дзераце; зак., што і чаго.
Разм. Падраць многа чаго‑н.; драць доўга, неаднаразова. А колькі ён там, гаротнік, карчоў папаварочаў, колькі карэнняў пападраў, зямлю, як пух, вырабіў. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перадра́ць, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дра́ў, -ра́ла; -дзяры́; -дра́ны; зак. (разм.).
1. што. Разадраць папалам, на часткі.
П. паперу.
2. што. Падраць, разадраць усё, многае, доўга носячы.
П. адзенне.
3. каго. Задраць, забіць (пра ўсіх, многіх жывёл, птушак).
4. што. Пацерці на тарцы ўсё, многае.
П. усю бульбу.
|| незак. перадзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
подра́тьI сов.
1. (некоторое время, слегка, немного) падра́ць; падзе́рці;
2. (долго, неоднократно) пападзіра́ць, пападра́ць;
3. (изорвать, порвать что-л., нарвать в каком-л. количестве) падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці;
4. (наказать поркой) пабі́ць, набі́ць; (за волосы, за уши) разг. падра́ць, падзе́рці; надра́ць, надзе́рці; (за волосы — ещё) разг. начу́біць; (за уши — ещё) пакруці́ць, (долго, неоднократно) папакру́чваць, папакруці́ць, накруці́ць; пату́заць, нату́заць;
подра́ть за́ уши падра́ць (падзе́рці, падра́ць, надзе́рці, пакруці́ць, накруці́ць) за ву́шы, накруці́ць ву́шы;
подра́ть за во́лосы падра́ць (падзе́рці, надра́ць, надзе́рці, пату́заць, нату́заць) за валасы́, начу́біць;
5. (быстро побежать) разг. драпану́ць, даць дра́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парва́ць, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак., што.
1. Разарваць або крыху падраць.
П. вяроўку.
П. адзенне.
2. перан., з кім. Адразу, рэзка спыніць (знаёмства, адносіны і пад. з кім-н.).
П. дыпламатычныя адносіны.
П. з ранейшымі сябрамі.
◊
Жылы парваць (разм.) — надарвацца ад цяжкай працы.
|| незак. парыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абтрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак., каго-што.
1. Абабіць, страсці што‑н. з чаго‑н. Абтрапаць пыл з шапкі. // Ачысціць трапаннем (лён, цяньку). Абтрапаць жменю лёну.
2. Падраць, абабіць па краях (пра вопратку). Абтрапаць падол спадніцы. Абтрапаць рукавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абшарпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Падраць, носячы; абнасіць (пра адзенне). Абшарпаць падол. // Паабдзіраць, падрапаць што‑н. пры неасцярожным працяглым карыстанні. [Аляксей Сцяпанавіч:] — Калоціцца.. [Тарлецкі] над.. [вудзільнамі], як маці над сваім першым дзіцем. Хаця каб не абшарпаць таго лаку, не абламаць канцы. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
истаска́ть сов., разг. (износить) знасі́ць; сцяга́ць; зацяга́ць; (обувь — ещё) стапта́ць; (истрепать — ещё) падра́ць; зацяга́ць; патрапа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обшлёпать сов., прост. збузава́ць; (истрепать) абшарпа́ць, пашарпа́ць, абадра́ць, мног. паабдзіра́ць, падра́ць; (загрязнить) запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)