propose

[prəˈpoʊz]

v.i.

1) прапанава́ць

2) падава́ць не́чую кандыдату́ру

3) падніма́ць, абвяшча́ць (тост)

4) рабі́ць прапано́ву (жані́мства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гі́ра ж., в разн. знач. ги́ря;

гі́ры для вагі́ — ги́ри для весо́в;

падніма́ць гі́ры — спорт. поднима́ть ги́ри;

гадзі́ннік з гі́рамі — часы́ с ги́рями

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скандава́ць, скандзі́раваць ‘выкрыкваць, выдзяляючы склады ці словы’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр.). З польск. scandować ‘тс’ або з ням. scandieren праз рус. скандировать ‘тс’; параўн. і старое рус. скандова́ть ‘тс’. Крыніца слова ў лац. scandere ‘паднімаць, павышаць (голас)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тапу́рыць ’паднімаць, растапырваць пер’е і інш.’ (ашм., Стан.), тапу́рыцца ’выстаўляцца, фарсіць’ (Сцяшк. Сл.). Параўн. рус. дыял. топо́риться ’тс’, макед. топори се ’задзірацца; выстаўляцца, задзіраць нос’, ’тырчаць’. Відаць, таго ж паходжання, што і тапырыць (гл.), параўн. Фасмер, 4, 80.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ге́вер ’частка восені паміж слупамі, якія падтрымліваюць бэлькі, страху’ (Касп.). Відавочна, таго ж паходжання, што і ст.-бел. геваръ ’дамкрат’, г. зн. запазычанне з польск. hewer (а гэта з ням. Heber < heben ’паднімаць’). Гл. Булыка, Запазыч., 81; Брукнер, 171.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лі́вер​2

(англ. lever, ад лац. levare = паднімаць)

адкрытая з абодвух бакоў трубка з расшырэннем пасярэдзіне для набірання невялікай колькасці вадкасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

scare​1 [skeə] n. спало́х, перапу́д; па́ніка;

give a sca re пужа́ць, пало́хаць;

get a scare пужа́цца, пало́хацца;

raise a scare падніма́ць па́ніку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

элева́цыя

(фр. elevation = падвышэнне, ад лац. elevare = паднімаць)

вялікія і плаўныя скачкі танцоўшчыка ў класічным балеце, калі ён нібыта замірае ў паветры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

я́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Металічны стрыжань з лапамі, які прымацоўваецца да ланцуга і апускаецца на дно для ўтрымання на месцы судна, бакена, плывучага маяка і пад.

Стаяць на якары.

Кінуць я. (стаць на якар). Аддаць я. (апусціць). Выбіраць якары (паднімаць). Зняцца з якара.

Я. ратунку (перан.: апошні сродак ратунку, апошняя надзея).

2. Частка электрычнай машыны, якая ўтрымлівае на сабе абмотку (спец.).

3. Рыбалоўны кручок з трыма зубцамі (разм.).

|| прым. я́карны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

alert​3 [əˈlɜ:t] v.

1. узніма́ць/падніма́ць па трыво́зе

2. (to) перасцерага́ць, папярэ́джваць аб небяспе́цы;

The policeman alerted me to the danger. Паліцэйскі папярэдзіў мяне аб небяспецы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)