batting

[ˈbætɪŋ]

n.

1) Sport. пада́ча (у бэйсбо́ле) n.

2) падкла́дка (ва́тная)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wattíerung

f -, -en

1) ва́тная падкла́дка

2) падбі́ўка ва́тай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абві́снуць, -ну, -неш, -не; абвіс, -сла; -ні́; зак.

1. Апусціцца ўніз.

Галіны дрэва абвіслі.

2. Павіснуць ад знямогі.

Рукі ў хворага абвіслі.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Адцягнуцца, апусціцца.

Скура на твары абвісла.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выцягнуцца, стаць даўжэйшым (пра вопратку).

Падкладка паліто абвісла.

|| незак. абвіса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

backing [ˈbækɪŋ] n.

1. падтры́мка, адабрэ́нне, ухвале́нне;

He has a large backing. У яго многа прыхільнікаў.

2. субсідзі́раванне, фінансава́нне

3. падкла́дка, падшэ́ўка, спод

4. акампанеме́нт; падпе́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lining [ˈlaɪnɪŋ] n.

1. падкла́дка, падшэ́ўка

2. абліцо́ўка

3. (уну́траныя) сце́нкі стра́ўніка і і́ншых о́рганаў

♦

every cloud has a silver lining ≅ няма́ лі́ха без дабра́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ла́га, ‑і, ДМ ‑лазе, ж.

1. Часовая падкладка, апора пад што‑н. у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі. Перакочваць бярвенне па лагах.

2. Абл. Падваліна. — Нам трэба [лес] на стойкі, на ніжнія вянцы, на лагі, каб падлога не гніла, — пералічваў Сільчанка. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Міцюк, ст.-бел. митюкъ ’гунька з лямцу’, рус. дан., кубан. митю́к ’лямцавая падкладка’. З асм.-тур. müttekiā ’падушка’ (Булыка, Лекс. запазыч., 123).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падбой 1 ’ніз вопраткі, падшыты іншым матэрыялам’ (Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ, Нар. сл., гродз.), падбіцьце́ ’падкладка’ (Шат.), падбі́це ’тс’ (Сл. ПЗБ). Рус. подбо́й, укр. підбі́й. Да падбіць з чаргаваннем галоснага ў корані. Варыянт падбіцьце, відавочна, з польск. podbicie ’падкладка’.

Падбой 2 ’натруджанае, падбітае месца на назе’ (ТСБМ; Нар. сл., навагр.; З нар. сл., карэл.; Нар. лекс., слонім.), ’нарыў пад мазалём’ (ТС). Да падбіць < біць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

футаро́ўка

(ад ням. Futter = падкладка)

цагляная або іншая выкладка, якая засцерагае ўнутраную паверхню металургічных печаў ці катлоў, бакаў ад дзеяння тэмпературы або хімічных рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Ла́нец ’падкладка з войлаку пад хамут’ (Федар. 7). Да лямец (гл.) (Турска, гл. Федар. 7, 243). Аб пераходзе м > н гл. Карскі, 1, 328–329.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)