собы́тие ср. падзе́я, -дзе́і ж.; (происшествие) здарэ́нне, -ння ср.;

междунаро́дные собы́тия міжнаро́дныя падзе́і;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Geschéhnis

n -ses, -se здарэ́нне; падзе́я; вы́падак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéltereignis

n -ses, -se падзе́я сусве́тнай ва́жнасці [зна́чнасці]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трагікаме́дыя, ‑і, ж.

1. Драматычны твор з камічнымі і трагічнымі элементамі.

2. Гісторыя, падзея, становішча, у якім да сумнага прымешваецца смешнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blue riband [ˌblu:ˈrɪbənd] n. гало́ўны прыз, узнагаро́да (атрыманая ў спаборніцтве);

a blue-riband event ве́льмі ва́жная падзе́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

development [dɪˈveləpmənt] n.

1. развіццё, разго́ртванне

2. (няда́ўняя) падзе́я;

What are the latest developments? Якія апошнія навіны?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эпапе́я, -і, мн. -і, -пе́й, ж.

1. Вялікі твор эпічнага жанру, у якім апісваюцца значныя гістарычныя падзеі.

Э.

Івана Мележа «Людзі на балоце».

2. перан. Буйная, значная падзея, якая ахоплівае цэлы гістарычны перыяд.

Э.

Вялікай Айчыннай вайны.

|| прым. эпапе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трагікамі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трагікамедыі (у 1 знач.). Трагікамічны твор.

2. Сумны і смешны адначасова. Трагікамічны выпадак. Трагікамічная падзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́я, -і, мн. -і, дзей, ж.

1. Дзейнасць, справа.

Там добрая д., дзе адзін арэ, а другі сее (з нар.).

2. Падзея, пра якую ідзе гаворка.

Д. адбываецца ў часы вайны.

3. Закончаная частка драматычнага твора або тэатральнай пастаноўкі.

Камедыя ў трох дзеях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траге́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Драматычны твор, у аснове якога ляжыць непрымірымы жыццёвы канфлікт, сутыкненне характараў і пад., што часцей за ўсё заканчваецца смерцю героя.

2. Жудасная, страшная падзея; няшчасце.

|| прым. трагеды́йны, -ая, -ае; наз. трагеды́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)