besóhlen

vt падбіва́ць падно́скі

die Stíefel ~ — паста́віць на бо́ты но́выя падно́скі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

abet

[əˈbet]

v.t.

намаўля́ць, падбіва́ць, падбухто́рваць

to abet a crime — падбухто́рыць да злачы́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ната́лкивать​II несов. (к натолкну́ть)

1. нашту́рхваць; напіха́ць, напі́хваць;

2. перен. наво́дзіць; (подстрекать) падбухто́рваць; (подбивать) падбіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кліно́к 1 ’мяшэчак для сыру клінападобнай формы’ (ТСБМ, Шат., Мат. Гом., Сл. паўн.-зах., Некр., Янк. Мат., Сцяшк.). Гл. клін 1.

Кліно́к 2 ’вострая частка халоднай зброі’ (ТСБМ). Гл. клін 1.

Кліно́к 3 ’хітрасць’ — клінкі падбіваць (Нас., Юрч. Фраз. 2), клінкі падбіраць ’шукаць падыход’ (Юрч. Фраз. 2). Параўн. клім (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ánstacheln

vt (zu D) падбухто́рваць, падбіва́ць (на што-н.); заахво́чваць (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

balance​2 [ˈbæləns] v.

1. балансава́ць, захо́ўваць раўнава́гу

2. прыво́дзіць у раўнава́гу, ураўнава́жваць;

balance foreign trade econ. збалансава́ць зне́шні га́ндаль

3. finance падлі́чваць, падсумо́ўваць, закрыва́ць (рахункі), падбіва́ць бала́нс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вооружа́ть несов.

1. в разн. знач. узбро́йваць; см. вооружи́ть​ 1;

2. перен. (против кого-л.) падбухто́рваць, падбіва́ць, настро́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настра́ивать​II несов.

1. муз., радио настро́йваць; (налаживать) нала́джваць;

2. перен. настро́йваць; (подстрекать) падбухто́рваць; (подбивать) падбіва́ць; (подговаривать) падгаво́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pad​2 [pæd] v. падбіва́ць, падкла́дваць (пра адзенне);

a padded jacket пінжа́к з падкладны́мі плечука́мі

pad out [ˌpædˈaʊt] phr. v. перагружа́ць;

His essay was padded out with quotations. Яго сачыненне было перагружана цытатамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэманстрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дэманстрацыі (у 1 знач.). Дэманстрацыйная калона. □ [Рыгор] пачаў падбіваць рабочых на рашучасць, на дэманстрацыйнае выступленне. Гартны.

2. Заснаваны на паказе, на дэманстрацыі (у 2 знач.). Дэманстрацыйны метад выкладання. // Прызначаны для дэманстрацыі (у 2 знач.). Дэманстрацыйная зала. Дэманстрацыйныя ўстаноўкі.

3. Тое, што і дэманстратыўны (у 1 знач.). Дзед Піліп змоўк і з дэманстрацыйнай безуважнасцю закурыў сваю.. піпку. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)