збро́я, -і, ж.

Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.

Агнястрэльная з.

Халодная з. (шабля, кінжал, нож і пад.). Стралковая з. (ружжо, рэвальвер і пад.). Артылерыйская з. (гармата, гаўбіца і пад.). Ядзерная з.

Абараняцца са зброяй у руках.

Ідэйная з. (перан.). Скласці зброю (перан.: здацца; высок.). Узняць зброю (пачаць вайну або паўстаць са зброяй у руках; высок.). Бразгаць зброяй (пагражаць вайной; кніжн.).

|| прым. збро́евы, -ая, -ае і збро́йны, -ая, -ае.

Зброевая (збройная) майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bludgeon​2 [ˈblʌdʒən] v.

1. біць дубі́наю

2. (into) пагража́ць, застра́шваць, прымуша́ць стра́хам (да чаго-н.);

He was bludgeoned into paying the money. Яго прымусілі заплаціць грошы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wag​2 [wæg] v. віля́ць, маха́ць, матля́ць (хвастом);

wag one’s finger at smb. пагража́ць каму́-н. па́льцам

♦

wag one’s tongue infml плятка́рыць, разво́дзіць плёткі; мало́ць языко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gefährden

vt пагража́ць, ста́віць пад пагро́зу, рабі́ць небяспе́чным

gefährdet sein — быць у небяспе́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пужа́ць

1. schrécken vt, erschrécken vt;

2. (пагражаць) dróhen vi (каго-н. D);

3. (успуджваць) áufschrecken vt, áufscheuchen vt (птушак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спадцішка́ прысл. разм. héimlich, insgehéim, verstóhlen, im Stíllen (моўчкі);

дзе́йнічаць спадцішка́ hínterlistig hándeln;

пагража́ць спадцішка́ ≅ die Faust in der Tásche bállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сіло́, ‑а, н.

1. Прыстасаванне ў выглядзе петляў для лоўлі птушак і дробных жывёлін. Паслухайце толькі, да чаго дадумаўся.. [Вася]: зрабіў вялікае сіло, налавіў поўную клетку птушак. Пальчэўскі. Пайшоў бацька ў лес, паставіў сіло і злавіў зайца. Якімовіч.

2. перан. Тое, што пазбаўляе волі; пастка. Толькі ўвосень Агата зразумела, што трапіла ў сіло, пастаўленае гэтым сваім чалавекам. Сабаленка. Балот гнілых сіло нам болей пагражаць не стане. Дудар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

threat [θret] n.

1. пагро́за;

an idle threat пуста́я пагро́за;

the threat of war пагро́за вайны́;

use threats пагража́ць

2. небяспе́ка, гро́знае прадве́сце;

There is a threat of rain. Збіраецца на дождж.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

навіса́ць, наві́снуць

1. (прыспусціцца над чым-н.) ǘberhängen* vi; vórspringen* vi;

2. (пагражаць) dróhen vt; sich dróhend zusámmenballen;

над на́мі навісла пагро́за uns droht Gefáhr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grozić

grozi|ć

незак. гразіць, пагражаць;

na wiosnę ~ła wsi powódź — вясной вёсцы пагражала паводка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)