падве́сак, ‑ска, м.

Спец. Нітка, якая прымацоўвае зародак да зародкавага мяшка ў расліне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патанчы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Стаць танчэйшым (гл. тонкі ў 1 знач.).

Нітка патанчылася.

|| незак. патанча́цца, -а́ецца і пато́нчвацца, -аецца.

|| наз. патанчэ́нне, -я, н. і пато́нчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіне́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сінелі; зроблены з сінелі. Сінельная нітка. Сінельныя махры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

worsted [ˈwʊstɪd] n.

1. грабе́нная ні́тка

2. ткані́на з грабе́ннай во́ўны; камво́льная ткані́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лю́ракс, ‑у, м.

Бліскучая нітка або вузкая палоска з металізаванай ці пакрытай фальгой плёнкі. Тканіны з люраксам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́каратка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Скручанае месца ніткі, вяроўкі. Нітка пайшла ў сукараткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́тачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да нітка.

•••

Па нітачцы бегаць гл. бегаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wóllfaden

m -s, -fäden шарсцяна́я ні́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zwírnfaden

m -s, -fäden кру́чаная ні́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вашчыць.

2. у знач. прым. Нацёрты або насычаны воскам. Вошчаная нітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)