scarcity

[ˈskersəti]

n., pl. -ties

няста́ча f.; недахо́п -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

destitution

[,destɪˈtu:ʃən]

n.

1) няста́ча f.

2) бе́днасьць, гале́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Не́быты ’нястача, недахоп’ (слаўг., Нар. словатв.). Відаць, ад не быць ’адсутнічаць’, параўн. нябыт, небыццё ’неіснаванне’. Гл. быт ’існаванне, наяўнасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dearth

[dɜ:rӨ]

n.

1) няста́ча f., недахо́п -у m.

a dearth of affection — няста́ча ла́скі

2) го́лад -у m.

in time of dearth — у ча́се го́ладу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deficit

[ˈdefəsɪt]

n.

няста́ча f., недахо́п (асабл. гро́шай), дэфіцы́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bryndza

ж.

1. брынза;

2. разм. нястача; безграшоўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нэ́ндза

(польск. nędza)

1) нястача, беднасць, галеча;

2) туга, нуда;

3) перан. той, хто ўвесь час ные, скардзіцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Недахва́т ’недастача’, недохва́т ’нястача, беднасць; недахоп, брак’ (ТС), недахва́тка ’тс’ (Растарг.), недахва́тнасць ’недахоп’ (Мат. Маг.). З неда- і хвата́ць ’хапаць; быць дастатковым’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Dürftigkeit

f -

1) бе́днасць, няста́ча

2) недастатко́васць, мізлю́насць, убо́ства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shortage [ˈʃɔ:tɪdʒ] n. недахо́п, няста́ча, дэфіцы́т; брак;

There is a shortage of potatoes this year. У гэтым годзе мала бульбы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)