недастатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які не адпавядае чаму‑н., якім‑н. патрэбам.
2. Які патрабуе папаўнення, няпоўны; нездавальняючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недастатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які не адпавядае чаму‑н., якім‑н. патрэбам.
2. Які патрабуе папаўнення, няпоўны; нездавальняючы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павярхо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не дае глыбокага аналізу, не закранае глыбока чаго‑н.,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пустасме́х ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
niestateczny
1. няўстойлівы, нестабільны; хісткі;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Трэ́пуцень экспр. ‘
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пустазво́н ’балбатун,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
futile
1. ма́рны, дарэ́мны;
a futile attempt ма́рная спро́ба
2.
afutile play пуста́я п’е́са
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
flighty
1) няста́лы; ве́траны; капры́зны; лёгкаду́мны, пусты́,
2) прыдуркава́ты
3) пудлі́вы (пра каня́)
4) мімалётны, недаўгаве́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
няста́лы
1. (пра ўзрост) únreif;
няста́лы чалаве́к ein únreifer Mensch;
2. (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
junkie, junky
1.
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)