блакі́тнець, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не́е; незак.

Станавіцца блакітным, набываць блакітны колер.

Неба блакітнее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

там-ся́м, прысл.

Дзе-нідзе, у розных месцах, сям-там.

Неба было воблачнае, толькі т. праглядвалі зоркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sky-blue [ˌskaɪˈblu:] adj. блакі́тны (як неба)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абло́жны, -ая, -ае.

1. гл. аблога (у 1 знач.).

2. Які пакрывае ўсё неба, зацяжны.

Абложная хмара.

А. дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skyward(s) [ˈskaɪwəd(z)] adv. у не́ба, увы́сь, угару́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

засвятле́ць сов. засветле́ть;

не́ба ~ле́ла — не́бо засветле́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хма́рыцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -рыцца; незак.

Зацягвацца хмарамі, станавіцца хмарным.

Неба х.

Х. (безас.) на дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суто́кі, -аў.

1. Месца, дзе зліваюцца два водныя патокі.

С. рэк.

2. Лінія сутыкнення, мяжа (разм.).

С. неба і зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бясхма́рны, -ая, -ае.

1. Без хмар, ясны.

Бясхмарнае неба.

2. перан. Нічым не азмрочаны, шчаслівы.

Бясхмарнае жыццё.

|| наз. бясхма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блакі́т, -у, М -кі́це, м.

1. Светла-сіні колер.

Б. азёр.

Б. вачэй.

2. Чыстае яснае неба.

Ні хмурынкі на блакіце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)