Прасава́ць ’гладзіць прасам’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп.). З польск. prasować ’тс’ (Кюнэ, Poln., 89). Польскае слова узыходзіць да ням. pressen ’націскаць’ (гл. Фасмер, 3, 354), паводле Банькоўскага (2, 760), першапачаткова пра выцісканне алею, соку; друкаванне (1542 г.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

áufdrücken

vt

1) націска́ць

2) насо́ўваць (капялюш і г.д.)

éinen Stémpel ~ — паста́віць пяча́тку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

depress

[dɪˈpres]

v.t.

1) гне́сьці, прыгнята́ць

2) прыбіва́ць (мара́льна); засмуча́ць

3) націска́ць, прыціска́ць

4) зьніжа́ць (цану́)

5) аслабля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pedál

n -s, -e

1) педа́ль

das ~ tréten* — націска́ць на педа́ль

2) разм. нага́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

намина́ть несов.

1. наміна́ць; (комкать) накаме́чваць;

2. (надавливать) націска́ць; (разминать) націра́ць;

3. (намешивать) наме́шваць;

4. (натаптывать) нато́птваць;

5. (льна, пеньки) націра́ць; см. намя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Напор ’упартасць’ (Нас.), напора ’ўпарты’ (Бяльк.). Да напіра́цца ’ўпарта дзейнічаць з мэтай ажыццяўлення свайго жадання, настойваць’ (Нас.), параўн. вупар ’упарты чалавек’, усё да перці ’ціснуць, націскаць’, сюды таксама напорам ’націскам’ (чач., Мат. Гом.), напором ’гвалтам, сілком’ (ТС); іншая семантыка ў напор ’прыпар, напружаная пара’ (ТС), напорны ’напружаны’ (Жд. 2), параўн. наперці ’наваліцца’, наперціся ’напружыцца’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тураві́ць ‘панукваць, падганяць (каня)’ (Касп., Др.-Падб.; рас., Шатал.), ‘прыспешваць, падганяць’ (Ласт.; мёрск., Нар. сл.), тураві́цца ‘спяшацца’ (в.-дзв., рас., Шатал., Рэг. сл. Віц., Сл. ПЗБ), ‘тс’, ‘шавяліцца’ (мёрск., Нар. сл.), турава́цца ‘імкнуцца, кіравацца’ (Гарэц., Др.-Падб.), турава́нне ‘падганянне, пануканне’ (в.-дзв., Шатал.). Параўн. рус. дыял. ту́ровить ‘падганяць, прыспешваць’, туро́вить ‘тс’, польск. дыял. turovać ‘напіраць, націскаць’. Гл. тура́ць, туры́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pedal

[ˈpedəl]

1.

n.

пэда́ль f.

2.

v.

націска́ць на пэда́лі, працава́ць пэда́лямі

to pedal a bicycle — е́хаць на ро́вары

3.

adj.

пэда́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flip [flɪp] v.

1. падкіда́ць, падкі́дваць уве́рх (што-н. лёгкае)

2. (on/off) націска́ць (на кнопку, выключальнік і да т.п.); пстры́каць

3. раззлава́цца; пстры́каць, фы́ркаць

flip over [ˌflɪpˈəʊvə] phr. v.

1. пераго́ртваць (старонкі кнігі)

2. перакулі́цца; перавярну́цца (пра аўтамабіль)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пёска (памянш.) ’палоска’ (гродз., Сл. ПЗБ). Пяясна. Магчыма. у выніку кантамінацыі бел. палоска і польск. pasek, pas ’тс’. Відаць, можа быць збліжалі з рус. песика ’цёмная паласа ў шэрсці пушных звяроў’, песики ’восць у футры’ або са славен. peša ’доўгае букавае сцябло, з якога рэжуць дошкі’, якое Бязлай (Etyma, 10) збліжае з рус. дыял. лёс ’палка для размешвання гліны’ і выводзіць з pešlafi ’націскаць, ступаць, таўчы’ (< і.-е. *pe[s‑ ’растаўчы’), роднаснае піхаць, пест (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)