Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ха́мства, ‑а, н.
1.Уст.зб. Хамы (у 1 знач.).
2.Разм. Грубасць, бесцырымоннасць, нахабнасць. Ад раптоўнага хамства Алесь заўсёды спачатку бянтэжыўся і нават чырванеў. Так было і тады.Брыль.[Інка:] — [Толя] бачыў маё каханне і думаў, што я ўсё сцярплю, дазволю яму ўсякае хамства.Карамазаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
brutalność
ж.
1. грубасць; нахабнасць; нахабства;
2. грубіянства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zúmutung
f -, -en патрабава́нне (несправядлівае)
éine fréche ~ — наха́бнасць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
цыні́зм
(фр. cynisme, ад гр. kynismos = вучэнне цынікаў)
нахабнасць, бессаромнасць, пагардлівыя адносіны да агульнапрынятых правіл маралі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бессаро́мны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае сораму; нахабны. Алена ўжо была б рада, каб гэтая.. баба адкаснулася ад яе, але хіба так лёгка збавіцца ад такой бессаромнай нахабніцы.Чарнышэвіч.// Непрыстойны, пазбаўлены пачуцця сораму. Лёдзя адразу ўвайшла ў атмасферу чыста жаночых клопатаў, трывог, шчырых, бессаромных размоў.Карпаў.// Які выяўляе бессаромнасць, нахабнасць. Бессаромны позірк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bezczelność
ж. бессаромнасць; нахабнасць, нахабства;
co za bezczelność! — што за нахабства!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
erdréisten
(sich) мець наха́бнасць, нава́жвацца (zu D – на што-н.)
sich zu Hándgreiflichkeiten ~ — даць во́лю рука́м
sich zu Gróbheiten ~ — нагрубі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Pféffer
m -s, - пе́рац
◊ das ist stárker ~! — вось гэ́та наха́бнасць!
da liegt der Háse im ~! — дык вось яно́ як [што]!
wo der ~ wächst — ≅ чорт ве́дае дзе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verméssen
*
I
vt
1.
вымяра́ць, абме́рваць
2.
(sich) памыля́цца пры ме́ранні
II
sich ~ (G) нава́жвацца, адва́жвацца (на што-н.); мець наха́бнасць [адва́гу] (што-н. зрабіць)
III
a
1) рызыко́ўны
2) фанабэ́рысты, дзёрзкі, самаўпэўнены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)